मार्गत्वेनावधारणीयमिति ।।१५४।।
स्वसमयपरसमयोपादानव्युदासपुरस्सरकर्मक्षयद्वारेण जीवस्वभावनियतचरितस्य मोक्ष- मार्गत्वद्योतनमेतत् । astitvathI bhinna hovAne lIdhe atyant anindit chhe te — ahIn sAkShAt mokShamArga tarIke avadhAravun.
[A ja chAritra ‘paramArtha’shabdathI vAchya evA mokShanun kAraN chhe, anya nahi — em nahi jANatAn thakAn, mokShathI bhinna evA asAr sansAranA kAraNabhUt mithyAtvarAgAdimAn lIn vartatAn thakAn ApaNo anant kAL gayo; Am jANIne te ja jIvasvabhAvaniyat chAritranI — ke je mokShanA kAraNabhUt chhe tenI — nirantar bhAvanA karavI yogya chhe. A pramANe sUtratAtparya chhe.] 154.
anvayArtha — [ जीवः ] jIv, [ स्वभावनियतः ] (dravya-apekShAe) svabhAvaniyat hovA chhatAn, [ अनियतगुणपर्यायः अथ परसमयः ] jo aniyat guNaparyAyavALo hoy to parasamay chhe. [ यदि ] jo te [ स्वकं समयं कुरुते ] (niyat guNaparyAye pariNamI) svasamayane kare chhe to [ कर्मबन्धात् ] karmabandhathI [ प्रभ्रस्यति ] chhUTe chhe.
TIkA — svasamayanA grahaN ane parasamayanA tyAgapUrvak karmakShay thAy chhe — evA pratipAdan dvArA ahIn (A gAthAmAn) ‘jIvasvabhAvamAn niyat chAritra te mokShamArga chhe’ em darshAvyun chhe.