नितरामुपपन्नमिति ।।१६२।।
जेण विजाणदि सव्वं पेच्छदि सो तेण सोक्खमणुहवदि ।
सर्वस्यात्मनः संसारिणो मोक्षमार्गार्हत्वनिरासोऽयम् ।
इह हि स्वभावप्रातिकूल्याभावहेतुकं सौख्यम् । आत्मनो हि द्रशि-ज्ञप्ती abhedane lIdhe nishchit chhe. AthI (em nakkI thayun ke) chAritra-gnAn-darshanarUp hovAne lIdhe AtmAne jIvasvabhAvaniyat chAritra jenun lakShaN chhe evun nishchayamokShamArgapaNun atyant ghaTe chhe (arthAt AtmA ja chAritra-gnAn-darshan hovAne lIdhe AtmA ja gnAnadarshanarUp jIvasvabhAvamAn draDhapaNe rahelun chAritra jenun svarUp chhe evo nishchayamokShamArga chhe). 162.
— A bhAv jANe bhavya jIv, abhavya nahi shraddhA lahe. 163.
anvayArtha — [ येन ] jethI (AtmA mukta thatAn) [ सर्वं विजानाति ] sarvane jANe chhe ane [ पश्यति ] dekhe chhe, [ तेन ] tethI [ सः ] te [ सौख्यम् अनुभवति ] saukhyane anubhave chhe; — [ इति तद् ] Am [ भव्यः जानाति ] bhavya jIv jANe chhe, [ अभव्यसत्त्वः न श्रद्धत्ते ] abhavya jIv shraddhato nathI.
TIkA — A, sarva sansArI AtmAo mokShamArgane yogya hovAnun nirAkaraN (niShedh) chhe.
kharekhar saukhyanun kAraN svabhAvanI 1pratikULatAno abhAv chhe. AtmAno ‘svabhAv’ kharekhar drashi – gnapti (darshan ane gnAn) chhe. te bannene 2viShayapratibandh hovo te ‘pratikULatA’
22
1.pratikULatA = viruddhatA; viparItatA; UlaTApaNun.
2. viShayapratibandh = viShayamAn rukAvaT arthAt maryAditapaNun. (darshan ane gnAnanA viShayamAn maryAditapaNun hovun te svabhAvanI pratikULatA chhe.)