गदिमधिगदस्स देहो देहादो इंदियाणि जायंते । तेहिं दु विसयग्गहणं तत्तो रागो व दोसो वा ।।१२९।। जायदि जीवस्सेवं भावो संसारचक्कवालम्मि । इदि जिणवरेहिं भणिदो अणादिणिधणो सणिधणो वा ।।१३०।।
anvayārthaḥ — [ यः ] je [ खलु ] kharekhar [ संसारस्थः जीवः ] sansārasthit jīv chhe [ ततः तु परिणामः भवति ] tenāthī pariṇām thāy chhe (arthāt tene snigdha pariṇām thāy chhe), [ परिणामात् कर्म ] pariṇāmathī karma ane [ कर्मणः ] karmathī [ गतिषु गतिः भवति ] gatiomān gaman thāy chhe.
[ ़गतिम् अधिगतस्य देहः ] gatiprāptane deh thāy chhe, [ देहात् इन्द्रियाणि जायन्ते ] dehathī indriyo thāy chhe, [ तैः तु विषयग्रहणं ] indriyothī viṣhayagrahaṇ ane [ ततः रागः वा द्वेषः वा ] viṣhayagrahaṇathī rāg athavā dveṣh thāy chhe.
[ एवं भावः ] e pramāṇe bhāv, [ संसारचक्रवाले ] sansārachakramān [ जीवस्य ] jīvane [ अनादिनिधनः सनिधनः वा ] anādi-anant athavā anādi-sānt [ जायते ] thayā kare chhe — [ इति जिनवरैः भणितः ] em jinavaroe kahyun chhe.
180