मार्गत्वेनावधारणीयमिति ।।१५४।।
स्वसमयपरसमयोपादानव्युदासपुरस्सरकर्मक्षयद्वारेण जीवस्वभावनियतचरितस्य मोक्ष- मार्गत्वद्योतनमेतत् । astitvathī bhinna hovāne līdhe atyant anindit chhe te — ahīn sākṣhāt mokṣhamārga tarīke avadhāravun.
[ā ja chāritra ‘paramārtha’shabdathī vāchya evā mokṣhanun kāraṇ chhe, anya nahi — em nahi jāṇatān thakān, mokṣhathī bhinna evā asār sansāranā kāraṇabhūt mithyātvarāgādimān līn vartatān thakān āpaṇo anant kāḷ gayo; ām jāṇīne te ja jīvasvabhāvaniyat chāritranī — ke je mokṣhanā kāraṇabhūt chhe tenī — nirantar bhāvanā karavī yogya chhe. ā pramāṇe sūtratātparya chhe.] 154.
anvayārthaḥ — [ जीवः ] jīv, [ स्वभावनियतः ] (dravya-apekṣhāe) svabhāvaniyat hovā chhatān, [ अनियतगुणपर्यायः अथ परसमयः ] jo aniyat guṇaparyāyavāḷo hoy to parasamay chhe. [ यदि ] jo te [ स्वकं समयं कुरुते ] (niyat guṇaparyāye pariṇamī) svasamayane kare chhe to [ कर्मबन्धात् ] karmabandhathī [ प्रभ्रस्यति ] chhūṭe chhe.
ṭīkāḥ — svasamayanā grahaṇ ane parasamayanā tyāgapūrvak karmakṣhay thāy chhe — evā pratipādan dvārā ahīn (ā gāthāmān) ‘jīvasvabhāvamān niyat chāritra te mokṣhamārga chhe’ em darshāvyun chhe.