जो चरदि णादि पेच्छदि अप्पाणं अप्पणा अणण्णमयं ।
आत्मनश्चारित्रज्ञानदर्शनत्वद्योतनमेतत् ।
यः खल्वात्मानमात्ममयत्वादनन्यमयमात्मना चरति — स्वभावनियतास्तित्वेनानुवर्तते, आत्मना जानाति — स्वपरप्रकाशकत्वेन चेतयते, आत्मना पश्यति — याथातथ्येनावलोकयते, स खल्वात्मैव चारित्रं ज्ञानं दर्शनमिति कर्तृकर्मकरणानामभेदान्निश्चितो भवति ।
anvayārthaḥ — [ यः ] je (ātmā) [ अनन्यमयम् आत्मानम् ] ananyamay ātmāne [ आत्मना ] ātmāthī [ चरति ] āchare chhe, [ जानाति ] jāṇe chhe, [ पश्यति ] dekhe chhe, [ सः ] te (ātmā ja) [ चारित्रं ] chāritra chhe, [ ज्ञानं ] gnān chhe, [ दर्शनम् ] darshan chhe — [ इति ] em [ निश्चितः भवति ] nishchit chhe.
ṭīkāḥ — ā, ātmānā chāritra-gnān-darshanapaṇānun prakāshan chhe (arthāt ātmā ja chāritra, gnān ane darshan chhe em ahīn samajāvyun chhe).
je (ātmā) kharekhar ātmāne — ke je ātmamay hovāthī ananyamay chhe tene — ātmāthī āchare chhe arthāt 1svabhāvaniyat astitva vaḍe anuvarte chhe ( – svabhāvaniyat astitvarūpe pariṇamīne anusare chhe), (ananyamay ātmāne ja) ātmāthī jāṇe chhe arthāt svaparaprakāshakapaṇe chete chhe, (ananyamay ātmāne ja) ātmāthī dekhe chhe arthāt yathātathapaṇe avaloke chhe, te ātmā ja kharekhar chāritra chhe, gnān chhe, darshan chhe — em 2kartā-karma-karaṇanā
1. svabhāvaniyat = svabhāvamān avasthit; (gnānadarshanarūp) svabhāvamān draḍhapaṇe rahel. [‘svabhāvaniyat astitva’nī visheṣh spaṣhṭatā māṭe 154mī gāthānī ṭīkā juo.]
2. jyāre ātmā ātmāne ātmāthī āchare-jāṇe-dekhe chhe, tyāre kartā paṇ ātmā, karma paṇ ātmā ane karaṇ paṇ ātmā chhe; e rīte tyān kartā-karma-karaṇanun abhinnapaṇun chhe.