“समवाओ पंचण्हं समउ त्ति जिणुत्तमेहिं पण्णत्तं ।
स च एव भवति लोकस्ततोऽमितोऽलोकः खम् ।।३।।
अत्र शब्दज्ञानार्थरूपेण त्रिविधाऽभिधेयता समयशब्दस्य लोकालोकविभाग- श्चाभिहितः । lakṣhaṇ chhe evā +phaḷathī sahit chhe.
bhāvārthaḥ — vītarāgasarvagna mahāshramaṇanā mukhathī nīkaḷelā shabdasamayane koī āsannabhavya puruṣh sāmbhaḷīne, te shabdasamayanā vāchyabhūt pañchāstikāyasvarūp arthasamayane jāṇe chhe ane tenī andar āvī jatā shuddhajīvāstikāyasvarūp arthamān (padārthamān) vītarāg nirvikalpa samādhi vaḍe sthit rahīne chār gatinun nivāraṇ karī, nirvāṇane pāmī, svātmotpanna, anākuḷatālakṣhaṇ, anant sukhane prāpta kare chhe. ā kāraṇathī dravyāgamarūp shabdasamay namaskār karavāne ane vyākhyān karavāne yogya chhe. 2.
anvayārthaḥ — [पंचानां समवादः] pāñch astikāyanun samabhāvapūrvak nirūpaṇ [वा] athavā [समवायः] temano samavāy (-pañchāstikāyano samyak bodh athavā samūh) [समयः] te samay chhe [इति] em [जिनोत्तमैः प्रज्ञप्तम्] jinavaroe kahyun chhe. [सः च एव लोक : भवति] te ja lok chhe (-pāñch astikāyanā samūh jevaḍo ja lok chhe); [ततः] tenāthī āgaḷ [अमितः अलोकः] amāp alok [खम्] ākāshasvarūp chhe.
ṭīkāḥ — ahīn (ā gāthāmān) shabdarūpe, gnānarūpe ane artharūpe ( – shabdasamay,
8
*mūḷ gāthāmān समवाओ shabda chhe; sanskr̥it bhāṣhāmān teno artha समवादः paṇ thāy ane समवायः paṇ thāy.
+chār gatinun nivāraṇ (arthāt paratantratānī nivr̥utti) ane nirvāṇanī utpatti (arthāt svatantratānī prāpti) te samayanun phaḷ chhe.