અભ્યાસ દ્વારા કી જાવે તો મુમુક્ષુઓંકો ઇસ શાસ્ત્રકે આશય સમઝનેમેં વિશેષ સુગમતા હોગી.
આચાર્યભગવાનને સમ્યગ્જ્ઞાનકી પ્રસિદ્ધિકે હેતુસે તથા માર્ગકી પ્રભાવનાકે હેતુસે યહ પંચાસ્તિકાયસંગ્રહ
શાસ્ત્ર કહા હૈ. હમ ઇસકા અધ્યયન કરકે, સર્વ દ્રવ્યોંકી સ્વતંત્રતા સમઝકરકે, નવ પદાર્થોકો યથાર્થ
સમઝ કરકે, ચૈતન્યગુણમય જીવદ્રવ્યસામાન્યકા આશ્રય કરકે, સમ્યગ્દર્શન–સમ્યગ્જ્ઞાન પ્રગટા કરકે,
માર્ગકો પ્રાપ્ત કરકે, ભવભ્રમણકે દુઃખોંકા અન્ત પ્રાપ્ત કરેં યહી ભાવના હૈ. શ્રી અમૃતચંદ્રાચાર્યદેવને
પંચાસ્તિકાયસંગ્રહકે સમ્યક્ અવબોધકે ફલકા નિમ્નોક્ત શબ્દોમેં વર્ણન કિયા હૈઃ–‘જો પુરુષ વાસ્તવમેં
વસ્તુત્ત્વકા કથન કરનેવાલે ઇસ ‘પંચાસ્તિકાયસંગ્રહ’ કો અર્થતઃ અર્થીરૂપસે જાનકર, ઇસીમેં કહે હુએ
જીવાસ્તિકાયમેં અંતર્ગત અપનેકો
સ્વરૂપવિકાર આરોપિત હૈ ઐસા અપનેકોે
વર્તત પરમાણુકી ભાઁતિ ભાવી બંધસે પરાઙ્મુખ વર્તતા હુઆ, પૂર્વ બંધસે છૂટતા હુઆ, અગ્નિતપ્ત જલકી
દુઃસ્થિતિ સમાન જો દુઃખ ઉસસે પરિમુક્ત હોતા હૈ.’
કાર્તિક કૃષ્ણા ૪,