કહાનજૈનશાસ્ત્રમાલા] નવપદાર્થપૂર્વક–મોક્ષમાર્ગપ્રપંચવર્ણન
બંધદિ પુણ્ણં બહુસો ણ હુ સો કમ્મક્ખયં કુણદિ.. ૧૬૬..
બધ્નાતિ પુણ્યં બહુશો ન ખલુ સ કર્મક્ષયં કરોતિ.. ૧૬૬..
ઉક્તશુદ્ધસંપ્રયોગસ્ય કથઞ્ચિદ્બન્ધહેતુત્વેન મોક્ષમાર્ગત્વનિરાસોઽયમ્. અર્હદાદિભક્તિસંપન્નઃ કથઞ્ચિચ્છુદ્ધસંપ્રયોગોઽપિ સન્ જીવો જીવદ્રાગલવત્વાચ્છુભોપયોગ–તામજહત્ બહુશઃ -----------------------------------------------------------------------------
અન્વયાર્થઃ– [અર્હત્સિદ્ધચૈત્યપ્રવચનગણજ્ઞાનભક્તિસમ્પન્નઃ] અર્હંત, સિદ્ધ, ચૈત્ય [–અર્હંતાદિકી પ્રતિમા], પ્રવચન [–શાસ્ત્ર], મુનિગણ ઔર જ્ઞાનકે પ્રતિ ભક્તિસમ્પન્ન જીવ [બહુશઃ પુણ્યં બધ્નાતિ] બહુત પુણ્ય બાંધતા હૈ, [ન ખલુ સઃ કર્મક્ષયં કરોતિ] પરન્તુ વાસ્તવમેં વહ કર્મોંકા ક્ષય નહીં કરતા.
ટીકાઃ– યહાઁ, પૂર્વોક્ત શુદ્ધસમ્પ્રયોગકો કથંચિત્ બંધહેતુપના હોનેસે ઉસકા મોક્ષમાર્ગપના નિરસ્ત કિયા હૈ [અર્થાત્ જ્ઞાનીકો વર્તતા હુઆ શુદ્ધસમ્પ્રયોગ નિશ્ચયસે બંધહેતુભૂત હોનેકે કારણ વહ મોક્ષમાર્ગ નહીં હૈ ઐસા યહાઁ દર્શાયા હૈ]. અર્હંતાદિકે પ્રતિ ભક્તિસમ્પન્ન જીવ, કથંચિત્ ‘શુદ્ધસમ્પ્રયોગવાલા’ હોને પર ભી, રાગલવ જીવિત [વિદ્યમાન] હોનેસે ‘શુભોપયોગીપને’ કો નહીં છોડતા હુઆ, બહુત
-------------------------------------------------------------------------
જિન–સિદ્ધ–પ્રવચન–ચૈત્ય–મુનિગણ–જ્ઞાનની ભક્તિ કરે,
તે પુણ્યબંધ લહે ઘણો, પણ કર્મનો ક્ષય નવ કરે. ૧૬૬.
૧. કથંચિત્ = કિસી પ્રકાર; કિસી અપેક્ષાસે [અર્થાત્ નિશ્ચયનયકી અપેક્ષાસે]. [જ્ઞાનીકો વર્તતે હુએ
શુદ્ધસમ્પ્રયોગકોે કદાચિત્ વ્યવહારસે ભલે મોક્ષકા પરમ્પરાહેતુ કહા જાય, કિન્તુ નિશ્ચયસે તો વહ બંધહેતુ હી હૈ
ક્યોંકિ અશુદ્ધિરૂપ અંશ હૈ.]
૨. નિરસ્ત કરના = ખંડિત કરના; નિકાલ દેના; નિષિદ્ધ કરના.
૩. સિદ્ધિકે નિમિત્તભૂત ઐસે જો અર્હંન્તાદિ ઉનકે પ્રતિ ભક્તિભાવકો પહલે શુદ્ધસમ્પ્રયોગ કહા ગયા હૈ. ઉસમેં ‘શુદ્ધ’
શબ્દ હોને પર ભી ‘શુભ’ ઉપયોગરૂપ રાગભાવ હૈ. [‘શુભ’ ઐસે અર્થમેં જિસ પ્રકાર ‘વિશુદ્ધ’ શબ્દ કદાચિત્
પ્રયોગ હોતા હૈ ઉસી પ્રકાર યહાઁ ‘શુદ્ધ’ શબ્દકા પ્રયોગ હુઆ હૈ.]
૪. રાગલવ = કિંચિત્ રાગ; અલ્પ રાગ.