
krameṇānyeṣhvapi sharīreṣhu vartat iti tasya sarvatrāstitvam. na chaikasmin sharīre nīre kṣhīramivaikyen
sthito‘pi bhinnasvabhāvatvātten sahaik iti tasya dehātpr̥uthagbhūtatvam. anādi–
bandhanopādhivivartitavividhādhyavasāyavishiṣhṭatvātanmūlakarmajālamalīmasatvāchcha cheṣhṭamānasyātmanasta–
thāvidhādhyavasāyakarmanirvartitetarasharīrapravesho bhavatīti tasya dehāntarasañcharaṇakāraṇopanyās
iti..34..
te honti bhiṇṇadehā siddhā vachigoyaramadīdā.. 35..
te bhavanti bhinnadehāḥ siddhā vāggocharamatītāḥ.. 35..
astitva hai. aur kisī ek sharīramen, pānīmen dūdhakī bhān̐ti ekarūpase rahane par bhī, bhinna svabhāvake
kāraṇ usake sāth ek [tadrūp] nahīn hai; is prakār use dehase pr̥uthakpanā hai. anādi bandhanarūp
upādhise vivartan [parivartan] pānevāle vividh adhyavasāyonse vishiṣhṭa honeke kāraṇ [–anek prakārake
adhyavasāyavālā honeke kāraṇ] tathā ve adhyavasāy jisakā nimitta hain aise karmasamūhase malin honeke
kāraṇ bhramaṇ karate hue ātmāko tathāvidh adhyavasāyon tathā karmonse rache jāne vāle [–us prakārake
mithyātvarāgādirūp bhāvakarmon tathā dravyakarmonse rache jāne vāle] anya sharīramen pravesh hotā hai; is
prakār use dehāntaramen gaman honekā kāraṇ kahā gayā.. 34..
[bhinnadehāḥ] deharahit [vāggocharam atītāḥ] vachanagocharātīt [siddhāḥ bhavanti] siddha
[siddhabhagavanta] haĩn.
jīvatva nahi ne sarvathā tadabhāv paṇ nahi jemane,
te siddha chhe–je dehavirahit vachanaviṣhayātīt chhe. 35.