കഹാനജൈനശാസ്ത്രമാലാ] നവപദാര്ഥപൂര്വക–മോക്ഷമാര്ഗപ്രപംചവര്ണന
ഗുരൂണാമാചാര്യാദീനാം രസികത്വേനാനുഗമനമ്–ഏഷഃ പ്രശസ്തോ രാഗഃ പ്രശസ്തവിഷയത്വാത്. അയം ഹി സ്ഥൂലലക്ഷ്യതയാ കേവലഭക്തിപ്രധാനസ്യാജ്ഞാനിനോ ഭവതി. ഉപരിതനഭൂമികായാമലബ്ധാസ്പദസ്യാസ്ഥാന– രാഗനിഷേധാര്ഥം തീവ്രരാഗജ്വരവിനോദാര്ഥം വാ കദാചിജ്ജ്ഞാനിനോപി ഭവതീതി.. ൧൩൬..
പഡിവജ്ജദി തം കിവയാ തസ്സേസാ ഹോദി അണുകംപാ.. ൧൩൭..
പ്രതിപദ്യതേ തം കൃപയാ തസ്യൈഷാ ഭവത്യനുകമ്പാ.. ൧൩൭..
-----------------------------------------------------------------------------
അജ്ഞാനീകോ ഹോതാ ഹൈ; ഉച്ച ഭൂമികാമേം [–ഉപരകേ ഗുണസ്ഥാനോംമേം] സ്ഥിതി പ്രാപ്ത ന കീ ഹോ തബ, ൨അസ്ഥാനകാ രാഗ രോകനേകേ ഹേതു അഥവാ തീവ്ര രാഗജ്വര ഹഠാനേകേ ഹേതു, കദാചിത് ജ്ഞാനീകോ ഭീ ഹോതാ ഹൈ.. ൧൩൬..
ദേഖകര [യഃ തു] ജോ ജീവ [ദുഃഖിതമനാഃ] മനമേം ദുഃഖ പാതാ ഹുആ [തം കൃപയാ പ്രതിപദ്യതേ] ഉസകേ പ്രതി കരുണാസേ വര്തതാ ഹൈ, [തസ്യ ഏഷാ അനുകമ്പാ ഭവതി] ഉസകാ വഹ ഭാവ അനുകമ്പാ ഹൈ.
കിസീ തൃഷാദിദുഃഖസേ പീഡിത പ്രാണീകോ ദേഖകര കരുണാകേ കാരണ ഉസകാ പ്രതികാര [–ഉപായ] കരനേ കീ ഇച്ഛാസേ ചിത്തമേം ആകുലതാ ഹോനാ വഹ അജ്ഞാനീകീ അനുകമ്പാ ഹൈ. ജ്ഞാനീകീ അനുകമ്പാ തോ, നീചലീ ഭൂമികാമേം വിഹരതേ ഹുഏ [–സ്വയം നീചലേ ഗുണസ്ഥാനോംമേം വര്തതാ ഹോ തബ], ജന്മാര്ണവമേം നിമഗ്ന ജഗതകേ -------------------------------------------------------------------------
ദുഃഖിത, തൃഷിത വാ ക്ഷുധിത ദേഖീ ദുഃഖ പാമീ മന വിഷേ
കരുണാഥീ വര്തേ ജേഹ, അനുകംപാ സഹിത തേ ജീവ ഛേ. ൧൩൭.
൧. അജ്ഞാനീകാ ലക്ഷ്യ [–ധ്യേയ] സ്ഥൂല ഹോതാ ഹൈ ഇസലിയേ ഉസേ കേവല ഭക്തികീ ഹീ പ്രധാനതാ ഹോതീ ഹൈ.
൨. അസ്ഥാനകാ = അയോഗ്യ സ്ഥാനകാ, അയോഗ്യ വിഷയകീ ഓരകാ ; അയോഗ്യ പദാര്ഥോംകാ അവലമ്ബന ലേനേ വാലാ.