കഹാനജൈനശാസ്ത്രമാലാ] നവപദാര്ഥപൂര്വക–മോക്ഷമാര്ഗപ്രപംചവര്ണന
മുഖ്യനിര്ജരാകാരണോപന്യാസോയമ്.
യോ ഹി സംവരേണ ശുഭാശുഭപരിണാമപരമനിരോധേന യുക്തഃ പരിജ്ഞാതവസ്തുസ്വരൂപഃ പരപ്രയോജനേഭ്യോ വ്യാവൃത്തബുദ്ധിഃ കേവലം സ്വപ്രയോജനസാധനോദ്യതമനാഃ ആത്മാനം സ്വോപലഭ്ഭേനോപലഭ്യ ഗുണഗുണിനോര്വസ്തു– ത്വേനാഭേദാത്തദേവ ജ്ഞാനം സ്വം സ്വേനാവിചലിതമനാസ്സംചേതയതേ സ ഖലു നിതാന്തനിസ്സ്നേഹഃ പ്രഹീണ– സ്നേഹാഭ്യങ്ഗപരിഷ്വങ്ഗശുദ്ധസ്ഫടികസ്തമ്ഭവത് പൂര്വോപാത്തം കര്മരജഃ സംധുനോതി ഏതേന നിര്ജരാമുഖ്യത്വേ ഹേതുത്വം ധ്യാനസ്യ ദ്യോതിതമിതി.. ൧൪൫.. ----------------------------------------------------------------------------- വാസ്തവമേം ആത്മാര്ഥകാ പ്രസാധക [സ്വപ്രയോജനകാ പ്രകൃഷ്ട സാധക] വര്തതാ ഹുആ, [ആത്മാനമ് ജ്ഞാത്വാ] ആത്മാകോ ജാനകര [–അനുഭവ കരകേ] [ജ്ഞാനം നിയതം ധ്യായതി] ജ്ഞാനകോ നിശ്ചലരൂപസേ ധ്യാതാ ഹൈ, [സഃ] വഹ [കര്മരജഃ] കര്മരജകോ [സംധുനോതി] ഖിരാ ദേതാ ഹൈ.
ടീകാഃ– യഹ, നിര്ജരാകേ മുഖ്യ കാരണകാ കഥന ഹൈ.
സംവരസേ അര്ഥാത് ശുഭാശുഭ പരിണാമകേ പരമ നിരോധസേ യുക്ത ഐസാ ജോ ജീവ, വസ്തുസ്വരൂപകോ [ഹേയ–
ഉപാദേയ തത്ത്വകോ] ബരാബര ജാനതാ ഹുആ പരപ്രയോജനസേ ജിസകീ ബുദ്ധി വ്യാവൃത്ത ഹുഈ ഹൈ ഔര കേവല സ്വപ്രയോജന സാധനേമേം ജിസകാ ൨മന ഉദ്യത ഹുആ ഹൈ ഐസാ വര്തതാ ഹുആ, ആത്മാകോ സ്വോപലബ്ധിസേ ഉപലബ്ധ
കരകേ [–അപനേകോ സ്വാനുഭവ ദ്വാരാ അനുഭവ കരകേ], ഗുണ–ഗുണീകാ വസ്തുരൂപസേ അഭേദ ഹോനേകേ കാരണ ഉസീ
ഭാ തി–പൂര്വോപാര്ജിത കര്മരജകോ ഖിരാ ദേതീ ഹൈ. -------------------------------------------------------------------------
ജാണീ, സുനിശ്ചള ജ്ഞാന ധ്യാവേ, തേ കരമരജ നിര്ജരേ. ൧൪൫.
൫നിഃസ്നേഹ വര്തതാ ഹുആ –ജിസകോ ൬സ്നേഹകേ ലേപകാ സംഗ പ്രക്ഷീണ ഹുആ ഹൈ ഐസേ ശുദ്ധ സ്ഫടികകേ സ്തംഭകീ
൧. വ്യാവൃത്ത ഹോനാ = നിവര്തനാ; നിവൃത്ത ഹോനാ; വിമുഖ ഹോനാ.
൨. മന = മതി; ബുദ്ധി; ഭാവ; പരിണാമ.
൩. ഉദ്യത ഹോനാ = തത്പര ഹോനാ ; ലഗനാ; ഉദ്യമവംത ഹോനാ ; മുഡനാ; ഢലനാ.
൪. ഗുണീ ഔര ഗുണമേം വസ്തു–അപേക്ഷാസേ അഭേദ ഹൈ ഇസലിയേ ആത്മാ കഹോ യാ ജ്ഞാന കഹോ–ദോനോം ഏക ഹീ ഹൈം. ഉപര ജിസകാ
‘ആത്മാ’ ശബ്ദസേ കഥന കിയാ ഥാ ഉസീകാ യഹാ
‘ജ്ഞാന’ശബ്ദസേ കഥന കിയാ ഹൈ. ഉസ ജ്ഞാനമേം–നിജാത്മാമേം–
നിജാത്മാ ദ്വാരാ നിശ്ചല പരിണതി കരകേ ഉസകാ സംചേതന–സംവേദന–അനുഭവന കരനാ സോ ധ്യാന ഹൈ.
൫. നിഃസ്നേഹ = സ്നേഹ രഹിത; മോഹരാഗദ്വേഷ രഹിത.
൬. സ്നേഹ = തേല; ചികനാ പദാര്ഥ; സ്നിഗ്ധതാ; ചികനാപന.