൨൧൦
ജസ്സ ണ വിജ്ജദി രാഗോ ദോസോ മോഹോ വ ജോഗപരികമ്മോ.
തസ്യ ശുഭാശുഭദഹനോ ധ്യാനമയോ ജായതേ അഗ്നിഃ.. ൧൪൬..
ധ്യാനസ്വരൂപാഭിധാനമേതത്.
ശുദ്ധസ്വരൂപേവിചലിതചൈതന്യവൃത്തിര്ഹി ധ്യാനമ്. അഥാസ്യാത്മലാഭവിധിരഭിധീയതേ. യദാ ഖലു യോഗീ ദര്ശനചാരിത്രമോഹനീയവിപാകം പുദ്ഗലകര്മത്വാത് കര്മസു സംഹൃത്യ, തദനുവൃത്തേഃ വ്യാവൃത്ത്യോപയോഗമ– മുഹ്യന്തമരജ്യന്തമദ്വിഷന്തം ചാത്യന്തശുദ്ധ ഏവാത്മനി നിഷ്കമ്പം -----------------------------------------------------------------------------
ഇസസേ [–ഇസ ഗാഥാസേ] ഐസാ ദര്ശായാ കി നിര്ജരാകാ മുഖ്യ ഹേതു ൧ധ്യാന ഹൈ.. ൧൪൫..
അന്വയാര്ഥഃ– [യസ്യ] ജിസേ [മോഹഃ രാഗഃ ദ്വേഷഃ] മോഹ ഔര രാഗദ്വേഷ [ന വിദ്യതേ] നഹീം ഹൈ [വാ] തഥാ [യോഗപരികര്മ] യോഗോംകാ സേവന നഹീം ഹൈ [അര്ഥാത് മന–വചന–കായാകേ പ്രതി ഉപേക്ഷാ ഹൈ], [തസ്യ] ഉസേ [ശുഭാശുഭദഹനഃ] ശുഭാശുഭകോ ജലാനേവാലീ [ധ്യാനമയഃ അഗ്നിഃ] ധ്യാനമയ അഗ്നി [ജായതേ] പ്രഗട ഹോതീ ഹൈ.
ടീകാഃ– യഹ, ധ്യാനകേ സ്വരൂപകാ കഥന ഹൈ.
ശുദ്ധ സ്വരൂപമേം അവിചലിത ചൈതന്യപരിണതി സോ വാസ്തവമേം ധ്യാന ഹൈ. വഹ ധ്യാന പ്രഗട ഹോനേകീ വിധി അബ കഹീ ജാതീ ഹൈ; ജബ വാസ്തവമേം യോഗീ, ദര്ശനമോഹനീയ ഔര ചാരിത്രമോഹനീയകാ വിപാക പുദ്ഗലകര്മ ഹോനേസേ ഉസ വിപാകകോ [അപനേസേ ഭിന്ന ഐസേ അചേതന] കര്മോംമേം സമേടകര, തദനുസാര പരിണതിസേ ഉപയോഗകോ വ്യവൃത്ത കരകേ [–ഉസ വിപാകകേ അനുരൂപ പരിണമനമേംസേ ഉപയോഗകാ നിവര്തന കരകേ], മോഹീ, രാഗീ ഔര ദ്വേഷീ ന ഹോനേവാലേ ഐസേ ഉസ ഉപയോഗകോ അത്യന്ത ശുദ്ധ ആത്മാമേം ഹീ നിഷ്കമ്പരൂപസേ ലീന കരതാ ------------------------------------------------------------------------- ൧. യഹ ധ്യാന ശുദ്ധഭാവരൂപ ഹൈ.
പ്രഗടേ ശുഭാശുഭ ബാളനാരോ ധ്യാന–അഗ്നി തേഹനേ. ൧൪൬.