ആസ്രവഹേതുര്ഹി ജീവസ്യ മോഹരാഗദ്വേഷരൂപോ ഭാവഃ. തദഭാവോ ഭവതി ജ്ഞാനിനഃ. തദഭാവേ
ദര്ശിത്വമവ്യാബാധമിന്ദ്രിയവ്യാപാരാതീതമനന്തസുഖത്വഞ്ചേതി. സ ഏഷ ജീവന്മുക്തിനാമാ ഭാവമോക്ഷഃ. കഥമിതി
ചേത്. ഭാവഃ ഖല്വത്ര വിവക്ഷിതഃ കര്മാവൃത്തചൈതന്യസ്യ ക്രമപ്രവര്തമാനജ്ഞപ്തിക്രിയാരൂപഃ. സ ഖലു
സംസാരിണോനാദിമോഹനീയകര്മോദയാനുവൃത്തിവശാദശുദ്ധോ ദ്രവ്യകര്മാസ്രവഹേതുഃ. സ തു ജ്ഞാനിനോ മോഹരാഗ–
ദ്വേഷാനുവൃത്തിരൂപേണ പ്രഹീയതേ. തതോസ്യ ആസ്രവഭാവോ നിരുധ്യതേ. തതോ നിരുദ്ധാസ്രവഭാവസ്യാസ്യ
മോഹക്ഷയേണാത്യന്തനിര്വികാരമനാദിമുദ്രിതാനന്തചൈതന്യവീര്യസ്യ ശുദ്ധജ്ഞപ്തിക്രിയാരൂപേണാന്തര്മുഹൂര്ത– മതിവാഹ്യ
യുഗപഞ്ജ്ഞാനദര്ശനാവരണാന്തരായക്ഷേയണ കഥഞ്ചിച്
ഹോതാ ഹൈ. കര്മകാ അഭാവ ഹോനേ പര സര്വജ്ഞതാ, സര്വദര്ശിതാ ഔര അവ്യാബാധ, ൧ഇന്ദ്രിയവ്യാപാരാതീത, അനന്ത
സുഖ ഹോതാ ഹൈ. യഹ
നിമ്നാനുസാര പ്രകാര സ്പഷ്ടീകരണ ഹൈേഃ–
മോഹനീയകര്മകേ ഉദയകാ അനുസരണ കരതീ ഹുഈ പരിണതികേ കാരണ അശുദ്ധ ഹൈ, ദ്രവ്യകര്മാസ്രവകാ ഹേതു ഹൈ.
പരന്തു വഹ [ക്രമാനുസാര പ്രവര്തതീ ജ്ഞപ്തിക്രിയാരൂപ ഭാവ] ജ്ഞാനീകോ മോഹരാഗദ്വേഷവാലീ പരിണതിരൂപസേ ഹാനികോ
പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹൈ ഇസലിയേ ഉസേ ആസ്രവഭാവകോ നിരോധ ഹോതാ ഹൈ. ഇസലിയേ ജിസേ ആസ്രവഭാവകാ നിരോധ ഹുആ
ഹൈ ഐസേ ഉസ ജ്ഞാനീകോ മോഹകേ ക്ഷയ ദ്വാരാ അത്യന്ത നിര്വികാരപനാ ഹോനേസേ, ജിസേ അനാദി കാലസേ അനന്ത
ചൈതന്യ ഔര [അനന്ത] വീര്യ മുംദ ഗയാ ഹൈ ഐസാ വഹ ജ്ഞാനീ [ക്ഷീണമോഹ ഗുണസ്ഥാനമേം] ശുദ്ധ ജ്ഞപ്തിക്രിയാരൂപസേ
അംതര്മുഹൂര്ത വ്യതീത കരകേ യുഗപദ് ജ്ഞാനാവരണ, ദര്ശനാവരണ ഔര അന്തരായകാ ക്ഷയ ഹോനേസേ കഥംചിത്
൨. ജീവന്മുക്തി = ജീവിത രഹതേ ഹുഏ മുക്തി; ദേഹ ഹോനേ പര ഭീ മുക്തി.