അഭിന്നസാധ്യസാധനഭാവമലഭമാനാ അന്തരാല ഏവ പ്രമാദകാദമ്ബരീമദഭരാലസചേതസോ മത്താ ഇവ, മൂര്ച്ഛിതാ
ഇവ, സുഷുപ്താ ഇവ, പ്രഭൂതഘൃതസിതോപലപായസാസാദിതസൌഹിത്യാ ഇവ, സസുല്ബണബല–സഞ്ജനിതജാഡയാ ഇവ,
ദാരുണമനോഭ്രംശവിഹിത മോഹാ ഇവ, മുദ്രിതവിശിഷ്ടചൈതന്യാ വനസ്പതയ ഇവ,
സ്വമതികല്പനാസേ കുഛ ഭീ ഭാസകീ കല്പനാ കരകേ ഇച്കാനുസാര– ജൈസേ സുഖ ഉത്പന്ന ഹോ വൈസേ–രഹതേ ഹൈം],
വേ വാസ്തവമേം ഭിന്നസാധ്യസാധനഭാവകോ തിരസ്കാരതേ ഹുഏ, അഭിന്നസാധ്യസാധനഭാവകോ ഉപലബ്ധ നഹീം കരതേ
ഹുഏ, അംതരാലമേം ഹീ [–ശുഭ തഥാ ശുദ്ധകേ അതിരിക്ത ശേഷ തീസരീ അശുഭ ദശാമേം ഹീ], പ്രമാദമദിരാകേ
മദസേ ഭരേ ഹുഏ ആലസീ ചിത്തവാലേ വര്തതേ ഹുഏ, മത്ത [ഉന്മത്ത] ജൈസേ, മൂര്ഛിത ജൈസേ, സുഷുപ്ത ജൈസേ, ബഹുത
ഘീ–ശക്കര ഖീര ഖാകര തൃപ്തികോ പ്രാപ്ത ഹുഏ [തൃപ്ത ഹുഏ] ഹോം ഐസേ, മോടേ ശരീരകേ കാരണ ജഡതാ [–
മംദതാ, നിഷ്ക്രിയതാ] ഉത്പന്ന ഹുഈ ഹോ ഐസേ, ദാരുണ ബുദ്ധിഭ്രംശസേ മൂഢതാ ഹോ ഗഈ ഹോ ഐസേ, ജിസകാ
വിശിഷ്ടചൈതന്യ മു ദ
ഐസാ ഹോനേ പര ഭീ ജോ നിജ കല്പനാസേ അപനേമേം കിംചിത ഭാസ ഹോനേകീ കല്പനാ കരകേ നിശ്ചിംതരൂപസേ സ്വച്ഛംദപൂര്വക
വര്തതേ ഹൈം. ‘ജ്ഞാനീ മോക്ഷമാര്ഗീ ജീവോംകോ പ്രാഥമിക ദശാമേം ആംശിക ശുദ്ധികേ സാഥ–സാഥ ഭൂമികാനുസാര ശുഭ ഭാവ ഭീ
ഹോതേ ഹൈം’–ഇസ ബാതകീ ശ്രദ്ധാ നഹീം കരതേ, ഉന്ഹേം യഹാ കേവല നിശ്ചയാവലമ്ബീ കഹാ ഹൈ.]
൨. മോക്ഷമാര്ഗീ ജ്ഞാനീ ജീവോംകോ സവികല്പ പ്രാഥമിക ദശാമേം [ഛഠവേം ഗുണസ്ഥാന തക] വ്യവഹാരനയകീ അപേക്ഷാസേ
ശ്രാവക–മുനികേ ആചാര സമ്ബന്ധീ ശുഭ ഭാവ ഹോതേ ഹൈം.–യഹ വാത കേവലനിശ്ചയാവലമ്ബീ ജീവ നഹീം മാനതാ അര്ഥാത്
[ആംശിക ശുദ്ധികേ സാഥകീ] ശുഭഭാവവാലീ പ്രാഥമിക ദശാകോ വേ നഹീം ശ്രദ്ധതേ ഔര സ്വയം അശുഭ ഭാവോംമേം വര്തതേ ഹോനേ
പര ഭീ അപനേമേം ഉച്ച ശുദ്ധ ദശാകീ കല്പനാ കരകേ സ്വച്ഛംദീ രഹതേ ഹൈം.