സ്വഭാവേനാവിനഷ്ടമനുത്പന്നം വാ വേദ്യതേ. പര്യായാസ്തു തസ്യ പൂര്വപൂര്വപരിണാമോ–പമര്ദോത്തരോത്തരപരിണാമോത്പാദരൂപാഃ
പ്രണാശസംഭവധര്മാണോഭിധീയന്തേ. തേ ച വസ്തുത്വേന ദ്രവ്യാദപൃഥഗ്ഭൂതാ ഏവോക്താഃ. തതഃ പര്യായൈഃ
സഹൈകവസ്തുത്വാജ്ജായമാനം മ്രിയമാണമതി ജീവദ്രവ്യം സര്വദാനുത്പന്നാ വിനഷ്ടം ദ്രഷ്ടവ്യമ്. ദേവമനുഷ്യാദിപര്യായാസ്തു
ക്രമവര്തിത്വാദുപസ്ഥിതാതിവാഹിതസ്വസമയാ ഉത്പദ്യന്തേ വിനശ്യന്തി ചേതി.. ൧൮..
താവദിഓ ജീവാണം ദേവോ മണുസോ ത്തി ഗദിണാമോ.. ൧൯..
താവജ്ജീവാനാം ദേവോ മനുഷ്യ ഇതി ഗതിനാമ.. ൧൯..
ജോ ദ്രവ്യ
അവസ്ഥാമേം വ്യാപ്ത ഹോനേവാലാ ജോ പ്രതിനിയത ഏകവസ്തുത്വകേ കാരണഭൂത സ്വഭാവ ഉസകേ ദ്വാരാ [–ഉസ
സ്വഭാവകീ അപേക്ഷാസേ] അവിനഷ്ട ഏവം അനുത്പന്ന ജ്ഞാത ഹോതാ ഹൈ; ഉസകീ പര്യായേം പൂര്വ–പൂര്വ പരിണാമകേ നാശരൂപ
ഔര ഉത്തര–ഉത്തര പരിണാമകേ ഉത്പാദരൂപ ഹോനേസേ വിനാശ–ഉത്പാദധര്മവാലീ [–വിനാശ ഏവം ഉത്പാദരൂപ
ധര്മവാലീ] കഹീ ജാതീ ഹൈ, ഔര വേ [പര്യായേം] വസ്തുരൂപസേ ദ്രവ്യസേ അപൃഥഗ്ഭൂത ഹീ കഹീ ഗഈ ഹൈ. ഇസലിയേ,
പര്യായോംകേ സാഥ ഏകവസ്തുപനേകേ കാരണ ജന്മതാ ഔര മരതാ ഹോനേ പര ഭീ ജീവദ്രവ്യ സര്വദാ അനുത്പന്ന ഏവം
അവിനഷ്ട ഹീ ദേഖനാ [–ശ്രദ്ധാ കരനാ]; ദേവ മനുഷ്യാദി പര്യായേം ഉപജതീ ഹൈ ഔര വിനഷ്ട ഹോതീ ഹൈം ക്യോംകി
വേ ക്രമവര്തീ ഹോനേസേ ഉനകാ സ്വസമയ ഉപസ്ഥിത ഹോതാ ഹൈ ഔര ബീത ജാതാ ഹൈ.. ൧൮..
ഐസാ കഹാ ജാതാ ഹൈ ഉസകാ യഹ കാരണ ഹൈ കി] [ജീവാനാമ്] ജീവോംകീ [ദേവഃ മനുഷ്യഃ] ദേവ, മനുഷ്യ
[ഇതി ഗതിനാമ] ഐസാ ഗതിനാമകര്മ [താവത്] ഉതനേ ഹീ കാലകാ ഹോതാ ഹൈ.
സുരനരപ്രമുഖ ഗതിനാമനോ ഹദയുക്ത കാള ജ ഹോയ ഛേ. ൧൯.