ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନଜ୍ଞାନସନ୍ନିଧାନାଦମାର୍ଗେଭ୍ଯଃ ସମଗ୍ରେଭ୍ଯଃ ପରିଚ୍ଯୁତ୍ଯ ସ୍ଵତତ୍ତ୍ଵେ ଵିଶେଷେଣ ରୂଢମାର୍ଗାଣାଂ ସତା–
ମିନ୍ଦ୍ରିଯାନିନ୍ଦ୍ରିଯଵିଷଯଭୂତେଷ୍ଵର୍ଥେଷୁ ରାଗଦ୍ଵେଷପୂର୍ଵକଵିକାରାଭାଵାନ୍ନିର୍ଵିକାରାଵବୋଧସ୍ଵଭାଵଃ ସମଭାଵଶ୍ଚାରିତ୍ରଂ,
ତଦାତ୍ଵାଯତିରମଣୀଯମନଣୀଯସୋଽପୁନର୍ଭଵସୌଖ୍ଯସ୍ଯୈକବୀଜମ୍. ଇତ୍ଯେଷ ତ୍ରିଲକ୍ଷଣୋ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗଃ ପୁରସ୍ତା–
ନ୍ନିଶ୍ଚଯଵ୍ଯଵହାରାଭ୍ଯାଂ ଵ୍ଯାଖ୍ଯାସ୍ଯତେ. ଇହ ତୁ ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନଜ୍ଞାନଯୋର୍ଵିଷଯଭୂତାନାଂ ନଵପଦାର୍ଥାନାମୁ–
ପୋଦ୍ଧାତହେତୁତ୍ଵେନ ସୂଚିତ ଇତି.. ୧୦୭..
ଆତ୍ମତତ୍ତ୍ଵକେ
ହୈଂ] ଐସେ ଉନ ‘ଭାଵୋଂ’ କା ହୀ [–ନଵ ପଦାର୍ଥୋଂକା ହୀ], ମିଥ୍ଯାଦର୍ଶନକେ ଉଦଯକୀ ନିଵୃତ୍ତି ହୋନେ ପର, ଜୋ
ସମ୍ଯକ୍ ଅଧ୍ଯଵସାଯ [ସତ୍ଯ ସମଝ, ଯଥାର୍ଥ ଅଵଭାସ, ସଚ୍ଚା ଅଵବୋଧ] ହୋନା, ଵହ ସମ୍ଯଗ୍ଜ୍ଞାନ ହୈ – ଜୋ
କି [ସମ୍ଯଗ୍ଜ୍ଞାନ] କୁଛ ଅଂଶମେଂ ଜ୍ଞାନଚେତନାପ୍ରଧାନ ଆତ୍ମତତ୍ତ୍ଵକୀ ଉପଲବ୍ଧିକା [ଅନୁଭୂତିକା] ବୀଜ ହୈ.
ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ ଔର ସମ୍ଯଗ୍ଜ୍ଞାନକେ ସଦ୍ଭାଵକେ କାରଣ ସମସ୍ତ ଅମାର୍ଗୋଂସେ ଛୂଟକର ଜୋ ସ୍ଵତତ୍ତ୍ଵମେଂ ଵିଶେଷରୂପସେ
ଉସ କାଲମେଂ ଔର ଆଗାମୀ କାଲମେଂ ରମଣୀଯ ହୈ ଔର ଅପୁନର୍ଭଵକେ [ମୋକ୍ଷକେ] ମହା ସୌଖ୍ଯକା ଏକ ବୀଜ ହୈ.
୧. ଵିନିଶ୍ଚଯ = ନିଶ୍ଚଯ; ଦ୍ରଢ଼ ନିଶ୍ଚଯ.
୨. ଜିସ ପ୍ରକାର ନାଵମେଂ ବୈଠେ ହୁଏ କିସୀ ମନୁଷ୍ଯକୋ ନାଵକୀ ଗତିକେ ସଂସ୍କାରଵଶ, ପଦାର୍ଥ ଵିପରୀତ ସ୍ଵରୂପସେ ସମଝମେଂ ଆତେ
ଭୀ ଗତିମାନ ସମଝମେଂ ଆତେ ହୈଂ], ଉସୀ ପ୍ରକାର ଜୀଵକୋ ମିଥ୍ଯାଦର୍ଶନକେ ଉଦଯଵଶ ନଵ ପଦାର୍ଥ ଵିପରୀତ ସ୍ଵରୂପସେ
ସମଝମେଂ ଆତେ ହୈଂ.
ସମଭାଵ ଵହ ଚାରିତ୍ର ହୈ ].
୪. ଉପୋଦ୍ଘାତ = ପ୍ରସ୍ତାଵନା [ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ–ଜ୍ଞାନ–ଚାରିତ୍ର ମୋକ୍ଷମାର୍ଗ ହୈ. ମୋକ୍ଷମାର୍ଗକେ ପ୍ରଥମ ଦୋ ଅଂଗ ଜୋ ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ
ଔର ସମ୍ଯଗ୍ଜ୍ଞାନ ଉନକେ ଵିଷଯ ନଵ ପଦାର୍ଥ ହୈଂ; ଇସଲିଯେ ଅବ ଅଗଲୀ ଗାଥାଓଂମେଂ ନଵ ପଦାର୍ଥୋଂକା ଵ୍ଯଖ୍ଯାନ କିଯା ଜାତା
ହୈ. ମୋକ୍ଷମାର୍ଗକା ଵିସ୍ତୃତ ଵ୍ଯଖ୍ଯାନ ଆଗେ ଜାଯେଗା. ଯହାଁ ତୋ ନଵ ପଦାର୍ଥୋଂକେ ଵ୍ଯଖ୍ଯାନକୀ ପ୍ରସ୍ତାଵନା କେ ହେତୁରୂପସେ ଉସକୀ
ମାତ୍ର ସୂଚନା ଦୀ ଗଈ ହୈ.]