କହାନଜୈନଶାସ୍ତ୍ରମାଲା] ନଵପଦାର୍ଥପୂର୍ଵକ–ମୋକ୍ଷମାର୍ଗପ୍ରପଂଚଵର୍ଣନ
ରାଗଦ୍ଵେଷୋଦ୍ରେକାତ୍ପ୍ରିଯ–ସଂଯୋଗାପ୍ରିଯଵିଯୋଗଵେଦନାମୋକ୍ଷଣନିଦାନାକାଂକ୍ଷଣରୂପମାର୍ତମ୍, କଷାଯକ୍ରୂରାଶଯତ୍ଵାଦ୍ଧିଂସାଽସତ୍ଯସ୍ତେଯଵିଷଯ–ସଂରକ୍ଷଣାନଂଦରୂପଂ ରୌଦ୍ରମ୍, ନୈଷ୍କର୍ମ୍ଯଂ ତୁ ଶୁଭକର୍ମଣଶ୍ଚାନ୍ଯତ୍ର ଦୁଷ୍ଟତଯା ପ୍ରଯୁକ୍ତଂ ଜ୍ଞାନମ୍, ସାମାନ୍ଯେନ ଦର୍ଶନ–ଚାରିତ୍ରମୋହନୀଯୋଦଯୋପଜନିତାଵିଵେକରୂପୋ ମୋହଃ, –ଏଷଃ ଭାଵପାପାସ୍ରଵପ୍ରପଞ୍ଚୋ ଦ୍ରଵ୍ଯପାପାସ୍ରଵପ୍ରପଞ୍ଚପ୍ରଦୋ ଭଵତୀତି.. ୧୪୦..
ଅଥ ସଂଵରପଦାର୍ଥଵ୍ଯାଖ୍ଯାନମ୍.
ଜାଵତ୍ତାଵତ୍ତେସିଂ ପିହିଦଂ ପାଵାସଵଚ୍ଛିଦ୍ଦଂ.. ୧୪୧..
----------------------------------------------------------------------------- ରାଗଦ୍ଵେଷକେ ଉଦଯକେ ୧ପ୍ରକର୍ଷକେ କାରଣ ଵର୍ତତା ହୁଆ ଇନ୍ଦ୍ରିଯାଧୀନପନା; ରାଗଦ୍ଵେଷକେ ୨ଉଦ୍ରେକକେ କାରଣ ପ୍ରିଯକେ ସଂଯୋଗକୀ, ଅପ୍ରିଯକେ ଵିଯୋଗକୀ, ଵେଦନାସେ ଛୁଟକାରାକୀ ତଥା ନିଦାନକୀ ଇଚ୍ଛାରୂପ ଆର୍ତଧ୍ଯାନଃ କଷାଯ ଦ୍ଵାରା ରୌଦ୍ରଧ୍ଯାନ; ନିଷ୍ପ୍ରଯୋଜନ [–ଵ୍ଯର୍ଥ] ଶୁଭ କର୍ମସେ ଅନ୍ଯତ୍ର [–ଅଶୁଭ କାର୍ଯମେଂ] ଦୁଷ୍ଟରୂପସେ ଲଗା ହୁଆ ଜ୍ଞାନ; ଔର ସାମାନ୍ଯରୂପସେ ଦର୍ଶନଚାରିତ୍ର ମୋହନୀଯକେ ଉଦଯସେ ଉତ୍ପନ୍ନ ଅଵିଵେକରୂପ ମୋହ;– ଯହ, ଭାଵପାପାସ୍ରଵକା ଵିସ୍ତାର ଦ୍ରଵ୍ଯପାପାସ୍ରଵକେ ଵିସ୍ତାରକୋ ପ୍ରଦାନ କରନେଵାଲା ହୈ [ଅର୍ଥାତ୍ ଉପରୋକ୍ତ ଭାଵପାପାସ୍ରଵରୂପ ଅନେକଵିଧ ଭାଵ ଵୈସେ–ଵୈସେ ଅନେକଵିଧ ଦ୍ରଵ୍ଯପାପାସ୍ରଵମେଂ ନିମିତ୍ତଭୂତ ହୈଂ].. ୧୪୦..
ଇସ ପ୍ରକାର ଆସ୍ରଵପଦାର୍ଥକା ଵ୍ଯାଖ୍ଯାନ ସମାପ୍ତ ହୁଆ.
ଅବ, ସଂଵରପଦାର୍ଥକା ଵ୍ଯାଖ୍ଯାନ ହୈ. -------------------------------------------------------------------------
୨. ଉଦ୍ରେକ = ବହୁଲତା; ଅଧିକତା .
ମାର୍ଗେ ରହୀ ସଂଜ୍ଞା–କଷାଯୋ–ଇନ୍ଦ୍ରିନୋ ନିଗ୍ରହ କରେ,
ପାପାସରଵନୁଂ ଛିଦ୍ର ତେନେ ତେଟଲୁଂ ରୂଂଧାଯ ଛେ. ୧୪୧.
୩କ୍ରୂର ଐସେ ପରିଣାମକେ କାରଣ ହୋନେଵାଲା ହିଂସାନନ୍ଦ, ଅସତ୍ଯାନନ୍ଦ, ସ୍ତେଯାନନ୍ଦ ଏଵଂ ଵିଷଯସଂରକ୍ଷଣାନନ୍ଦରୂପ