୨୩୪
ଣ କୁଣଦି କିଂଚି ଵି ଅଣ୍ଣଂ ଣ ମୁଯଦି ସୋ ମୋକ୍ଖମଗ୍ଗୋ ତ୍ତି.. ୧୬୧..
ନ କରୋତି କିଂଚିଦପ୍ଯନ୍ଯନ୍ନ ମୁଞ୍ଚତି ସ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗ ଇତି.. ୧୬୧..
ଵ୍ଯଵହାରମୋକ୍ଷମାର୍ଗସାଧ୍ଯଭାଵେନ ନିଶ୍ଚଯମୋକ୍ଷମାର୍ଗୋପନ୍ଯାସୋଽଯମ୍. ----------------------------------------------------------------------------- ଵ୍ଯଵହାରସାଧନ ବନତା ହୁଆ, ଯଦ୍ଯପି ନିର୍ଵିକଲ୍ପଶୁଦ୍ଧଭାଵପରିଣତ ଜୀଵକୋ ପରମାର୍ଥସେ ତୋ ଉତ୍ତମ ସୁଵର୍ଣକୀ ଭାଁତି ଅଭିନ୍ନସାଧ୍ଯସାଧନଭାଵକେ କାରଣ ସ୍ଵଯମେଵ ଶୁଦ୍ଧଭାଵରୂପ ପରିଣମନ ହୋତା ହୈ ତଥାପି, ଵ୍ଯଵହାରନଯସେ ନିଶ୍ଚଯମୋକ୍ଷମାର୍ଗକେ ସାଧନପନେକୋ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋତା ହୈ.
[ଅଜ୍ଞାନୀ ଦ୍ରଵ୍ଯଲିଂଗୀ ମୁନିକା ଅଂତରଂଗ ଲେଶମାତ୍ର ଭୀ ସମାହିତ ନହୀଂ ହୋନେସେ ଅର୍ଥାତ୍ ଉସେ[ଦ୍ରଵ୍ଯାର୍ଥିକନଯକେ ଵିଷଯଭୂତ ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମସ୍ଵରୂପକେ ଅଜ୍ଞାନକେ କାରଣ] ଶୁଦ୍ଧିକା ଅଂଶ ଭୀ ପରିଣମିତ ନହୀଂ ହୋନେସେ ଉସେ ଵ୍ଯଵହାରମୋକ୍ଷମାର୍ଗ ଭୀ ନହୀଂ ହୈ..] ୧୬୦..
ଅନ୍ଵଯାର୍ଥଃ– [ଯଃ ଆତ୍ମା] ଜୋ ଆତ୍ମା [ତୈଃ ତ୍ରିଭିଃ ଖଲୁ ସମାହିତଃ] ଇନ ତୀନ ଦ୍ଵାରା ଵାସ୍ତଵମେଂ ସମାହିତ ହୋତା ହୁଆ [ଅର୍ଥାତ୍ ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନଜ୍ଞାନଚାରିତ୍ର ଦ୍ଵାରା ଵାସ୍ତଵମେଂ ଏକାଗ୍ର–ଅଭେଦ ହୋତା ହୁଆ] [ଅନ୍ଯତ୍ କିଂଚିତ୍ ଅପି] ଅନ୍ଯ କୁଛ ଭୀ [ନ କରୋତି ନ ମୁଞ୍ଚତି] କରତା ନହୀଂ ହୈ ଯା ଛୋଡ଼ତା ନହୀଂ ହୈ, [ସଃ] ଵହ [ନିଶ୍ଚଯନଯେନ] ନିଶ୍ଚଯନଯସେ [ମୋକ୍ଷମାର୍ଗଃ ଇତି ଭଣିତଃ] ‘ମୋକ୍ଷମାର୍ଗ’ କହା ଗଯା ହୈ. ଟୀକାଃ– ଵ୍ଯଵହାରମୋକ୍ଷମାର୍ଗକେ ସାଧ୍ଯରୂପସେ, ନିଶ୍ଚଯମୋକ୍ଷମାର୍ଗକା ଯହ କଥନ ହୈ. -------------------------------------------------------------------------
ଛୋଡେ–ଗ୍ରହେ ନହି ଅନ୍ଯ କଂଈପଣ, ନିଶ୍ଚଯେ ଶିଵମାର୍ଗ ଛେ. ୧୬୧.