ଜିନଵରକୀ ସାକ୍ଷାତ ଵନ୍ଦନା ଏଵଂ ଦେଶନା ଶ୍ରଵଣସେ ପୁଷ୍ଟକର, ଉସେ ଭଗଵତ୍କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦାଚାର୍ଯଦେଵନେ ସମଯସାରାଦି
ପରମାଗମରୂପ ଭାଜନମେଂ ସଂଗ୍ରହିତ କର ଆଧ୍ଯାତ୍ମତତ୍ଚପ୍ରେମୀ ଜଗତ ପର ମହାନ ଉପକାର କିଯା ହୈ.
ଯେ ପାଚୋଂ ପରମାଗମ ହମାରେ ଟ୍ରସ୍ଟ ଦ୍ଵାରା ଗୁଜରାତୀ ଏଵଂ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାମେଂ ଅନେକ ବାର ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହୋ ଚୁକେ ହୈଂ.
ଟୀକାକାର ଶ୍ରୀମଦ୍–ଅମୃତଚନ୍ଦ୍ରାଚାର୍ଯଦେଵକୀ ‘ସମଯଵ୍ଯାଖ୍ଯା’ ନାମକ ଟୀକା ସହିତ ‘ପଂଚାସ୍ତିକାଯସଂଗ୍ରହ’ କେ
ଶ୍ରୀ ହିମ୍ମତଲାଲ ଜେଠାଲାଲ ଶାହ କୃତ ଗୁଜରାତୀ ଅନୁଵାଦକେ ହିନ୍ଦୀ ରୂପାନ୍ତରକା ଯହ ପଂଚମ ସଂସ୍କରଣ
ଆଧ୍ଯାତ୍ମଵିଦ୍ଯାପ୍ରେମୀ ଜିଜ୍ଞାସୁଓଂକେ ହାଥମେଂ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରତେ ହୁଏ ଆନନ୍ଦ ଅନୁଭୂତ ହୋତା ହୈ.
ଶ୍ରୀ କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦଭାରତୀକେ ଅନନ୍ଯ ପରମ ଭକ୍ତ, ଆଧ୍ଯାତ୍ମଯୁଗପ୍ରଵର୍ତକ, ପରମୋପକାରୀ ପୂଜ୍ଯ ସଦ୍ଗୁରୁଦେଵ ଶ୍ରୀ
କିଯା ହୈ. ଵାସ୍ତଵମେଂ ଇସ ଶତାଦ୍ବୀମେଂ ଆଧ୍ଯାତ୍ମରୁଚିକେ ନଵଯୁଗକା ପ୍ରଵର୍ତନ କର ମୁୁମୁୁକ୍ଷୁସମାଜ ପର ଉନ୍ହୋଂନେ
ଅସାଧାରଣ ମହାନ ଉପକାର କିଯା ହୈ. ଇସ ଭୌତିକ ଵିଷମ ଯୁଗମେଂ, ଭାରତଵର୍ଷ ଏଵଂ ଵିଦେଶୋଂମେଂ ଭୀ,
ଆଧ୍ଯାତ୍ମକେ ପ୍ରଚାରକା ଜୋ ଆନ୍ଦୋଲନ ପ୍ରଵର୍ତତା ହୈ ଵହ ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵଶ୍ରୀକେ ଚମତ୍କାରୀ ପ୍ରଭାଵନାଯୋଗକା ହୀ
ସୁନ୍ଦର ଫଲ ହୈ.
ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵଶ୍ରୀକେ ପୁନୀତ ପ୍ରତାପସେ ହୀ ଜୈନ ଆଧ୍ଯାତ୍ମଶ୍ରୁତକେ ଅନେକ ପରମାଗମରତ୍ନ ମୁମୁକ୍ଷୁଜଗତକୋ
ଗୁଜରାତୀ ଗଦ୍ଯପଦ୍ଯାନୁଵାଦ ଭୀ, ଶ୍ରୀ ସମଯସାର ଆଦିକେ ଗୁଜରାତୀ ଗଦ୍ଯପଦ୍ଯାନୁଵାଦକୀ ଭାଁତି, ପ୍ରଶମମୂର୍ତି ପୂଜ୍ଯ
ବହିନଶ୍ରୀ ଚମ୍ପାବେନକେ ଭାଈ ଆଧ୍ଯାତ୍ମତତ୍ତ୍ଵରସିକ, ଵିଦ୍ଵଦ୍ଵର, ଆଦରଣୀଯ ପଂ୦ ଶ୍ରୀ ହିମ୍ମତଲାଲ ଜେଠାଲାଲ
ଶାହନେ, ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵ ଦ୍ଵାରା ଦିଯେ ଗଯେ ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମଦର୍ଶୀ ଉପଦେଶାମୃତବୋଧ ଦ୍ଵାରା ଶାସ୍ତ୍ରୋଂକେ ଗହନ ଭାଵୋଂକୋ
ଖୋଲନେକୀ ସୂଝ ପ୍ରାପ୍ତ କର, ଆଧ୍ଯାତ୍ମ– ଜିନଵାଣୀକୀ ଅଗାଧ ଭକ୍ତିସେ ସରଲ ଭାଷାମେଂ – ଆବାଲଵୃଦ୍ଧଗ୍ରାହ୍ଯ,
ରୋଚକ ଏଵଂ ସୁନ୍ଦର ଢଂଗସେ – କର ଦିଯା ହୈ. ଅନୁଵାଦକ ମହାନୁଭଵ ଆଧ୍ଯାତ୍ମରସିକ ଵିଦ୍ଵାନ ହୋନେକେ
ଅତିରିକ୍ତ ଗମ୍ଭୀର, ଵୈରାଗ୍ଯଶାଲୀ, ଶାନ୍ତ ଏଵଂ ଵିଵେକଶୀଲ ସଜ୍ଜନ ହୈ, ତଥା ଉନମେଂ ଆଧ୍ଯାତ୍ମରସ ସ୍ଯନ୍ଦୀ
ମଧୁର କଵିତ୍ଵ ଭୀ ହୈ. ଵେ ବହୁତ ଵର୍ଷୋ ତକ ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵକେ ସମାଗମମେଂ ରହେ ହୈଂ, ଔର ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵକେ
ଆଧ୍ଯାତ୍ମପ୍ରଵଚନୋଂକେ ଗହନ ମନନ ଦ୍ଵାରା ଉନ୍ହୋଂନେ ଅପନୀ ଆତ୍ମାର୍ଥିତା କୀ ବହୁତ ପୁଷ୍ଟି କୀ ହୈ. ତତ୍ତ୍ଚାର୍ଥକେ ମୂଲ
ରହସ୍ଯୋଂ ପର ଉନକା ମନନ ଅତି ଗହନ ହୈ. ଶାସ୍ତ୍ରକାର ଏଵଂ ଟୀକାକାର ଆଚାର୍ଯଭଗଵନ୍ତୋଂକେ ହୃଦଯକେ ଗହନ
ଭାଵୋଂକୀ ଗମ୍ଭୀରତାକୋ ଯଥାଵତ୍ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖକର ଉନ୍ହୋଂନେ ଯହ ଶଦ୍ବଶଃ ଗୁଜରାତୀ ଅନୁଵାଦ କିଯା ହୈ;
ତଦୁପରାନ୍ତ ମୂଲ ଗାଥାସୁତ୍ରୋଂକା ଭାଵପୂର୍ଣ ମଧୁର ଗୁଜରାତୀ ପଦ୍ଯାନୁଵାଦ ଭୀ