ଚାନାଦିଵିଵର୍ତଖେଦଵିଚ୍ଛିତ୍ତିସୁସ୍ଥିତାନଂତଚୈତନ୍ଯସ୍ଯାତ୍ମନଃ ସ୍ଵତଂତ୍ରସ୍ଵରୂପାନୁଭୂତିଲକ୍ଷଣସୁଖସ୍ଯ ଭୋକ୍ତୃ–
ତ୍ଵମିତି.. ୨୮..
ପପ୍ପୋଦି ସୁହମଣଂତଂ ଅଵ୍ଵାବାଧଂ ସଗମମୁତ୍ତଂ.. ୨୯..
ପ୍ରାପ୍ନୋତି ସୁଖମନଂତମଵ୍ଯାବାଧଂ ସ୍ଵକମମୂର୍ତମ୍.. ୨୯..
ଜିସକା ଅନନ୍ତ ଚୈତନ୍ଯ ସୁସ୍ଥିତ ହୁଆ ହୈ ଐସେ ଆତ୍ମାକୋ ସ୍ଵତଂତ୍ରସ୍ଵରୂପାନୁଭୂତିଲକ୍ଷଣ ସୁଖକା [–ସ୍ଵତଂତ୍ର
ସ୍ଵରୂପକୀ ଅନୁଭୂତି ଜିସକା ଲକ୍ଷଣ ହୈ ଐସେ ସୁଖକା] ଭୋକ୍ତୃତ୍ଵ ହୈ.. ୨୮..
[ଅଵ୍ଯାବାଧମ୍] ଅଵ୍ଯାବାଧ [ଅନଂତମ୍] ଅନନ୍ତ [ସୁଖମ୍] ସୁଖକୋ [ପ୍ରାପ୍ନୋତି] ଉପଲବ୍ଧ କରତା ହୈ.
ଦ୍ଵାରା] କ୍ରମଶଃ କୁଛ–କୁଛ ଜାନତା ହୈ ଔର ଦେଖତା ହୈ ତଥା ପରାଶ୍ରିତ, ମୂର୍ତ [ଇନ୍ଦ୍ରିଯାଦି] କେ ସାଥ
ସମ୍ବନ୍ଧଵାଲା, ସଵ୍ଯାବାଧ [–ବାଧା ସହିତ] ଔର ସାନ୍ତ ସୁଖକା ଅନୁଭଵ କରତା ହୈ; କିନ୍ତୁ ଜବ ଉସକେ
କର୍ମକ୍ଲେଶ ସମସ୍ତରୂପସେ ଵିନାଶକୋ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋତେ ହୈଂ ତବ, ଆତ୍ମଶକ୍ତି ଅନର୍ଗଲ [–ନିରଂକୁଶ] ଔର
ଅସଂକୁଚିତ ହୋନେସେ, ଵହ ଅସହାଯରୂପସେ [–କିସୀକୀ ସହାଯତାକେ ବିନା] ସ୍ଵଯମେଵ ଯୁଗପଦ୍ ସବ [–
ସର୍ଵ ଦ୍ରଵ୍ଯକ୍ଷେତ୍ରକାଲଭାଵ] ଜାନତା ହୈ ଔର ଦେଖତା ହୈ ତଥା ସ୍ଵାଶ୍ରିତ, ମୂର୍ତ [ଇନ୍ଦ୍ରିଯାଦି] କେ ସାଥ ସମ୍ବନ୍ଧ
ରହିତ, ଅଵ୍ଯାବାଧ ଔର ଅନନ୍ତ ସୁଖକା ଅନୁଭଵ କରତା ହୈ. ଇସଲିଯେ ସବ ସ୍ଵଯମେଵ ଜାନନେ ଔର
ଦେଖନେଵାଲେ ତଥା ସ୍ଵକୀଯ ସୁଖକା ଅନୁଭଵନ କରନେଵାଲେ ସିଦ୍ଧକୋ ପରସେ [କୁଛଭୀ] ପ୍ରଯୋଜନ ନହୀଂ ହୈ.
ସ୍ଵଯମେଵ ଚେତକ ସର୍ଵଜ୍ଞାନୀ–ସର୍ଵଦର୍ଶୀ ଥାଯ ଛେ,
ନେ ନିଜ ଅମୂର୍ତ ଅନଂତ ଅଵ୍ଯାବାଧ ସୁଖନେ ଅନୁଭଵେ. ୨୯.