ਕਹਾਨਜੈਨਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਾਲਾ] ਸ਼ਡ੍ਦ੍ਰਵ੍ਯ–ਪਂਚਾਸ੍ਤਿਕਾਯਵਰ੍ਣਨ
ਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨ ਜੀਵਕਰ੍ਮਣੋਸ਼੍ਚੈਕਕਰ੍ਤ੍ਰੁਤ੍ਵੇਪਿ ਵ੍ਯਵਹਾਰੇਣ ਕਰ੍ਮਦਤ੍ਤਫਲੋਪਲਂਭੋ ਜੀਵਸ੍ਯ ਨ ਵਿਰੁਧ੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰੋਕ੍ਤਮ੍.
ਜੀਵਾ ਹਿ ਮੋਹਰਾਗਦ੍ਵੇਸ਼ਸ੍ਨਿਗ੍ਧਤ੍ਵਾਤ੍ਪੁਦ੍ਗਲਸ੍ਕਂਧਾਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਭਾਵਸ੍ਨਿਗ੍ਧਤ੍ਵਾਦ੍ਬਂਧਾਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਪਰਮਾਣੁ– ਦ੍ਵਂਦ੍ਵਾਨੀਵਾਨ੍ਯੋਨ੍ਯਾਵਗਾਹਗ੍ਰਹਣਪ੍ਰਤਿਬਦ੍ਧਤ੍ਵੇਨਾਵਤਿਸ਼੍ਠਂਤੇ. ਯਦਾ ਤੁ ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰਂ ਵਿਯੁਜ੍ਯਂਤੇ, ਤਦੋਦਿਤ–ਪ੍ਰਚ੍ਯਵਮਾਨਾ -----------------------------------------------------------------------------
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥਃ– [ਜੀਵਾਃ ਪੁਦ੍ਗਲਕਾਯਾਃ] ਜੀਵ ਔਰ ਪੁਦ੍ਗਲਕਾਯ [ਅਨ੍ਯੋਨ੍ਯਾਵਗਾਢ–ਗ੍ਰਹਣਪ੍ਰਤਿਬਦ੍ਧਾਃ] [ਵਿਸ਼ਿਸ਼੍ਟ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ] ਅਨ੍ਯੋਨ੍ਯ–ਅਵਗਾਹਕੇ ਗ੍ਰਹਣ ਦ੍ਵਾਰਾ [ਪਰਸ੍ਪਰ] ਬਦ੍ਧ ਹੈਂ; [ਕਾਲੇ ਵਿਯੁਜ੍ਯਮਾਨਾਃ] ਕਾਲਮੇਂ ਪ੍ਰੁਥਕ ਹੋਨੇ ਪਰ [ਸੁਖਦੁਃਖਂ ਦਦਤਿ ਭੁਞ੍ਜਨ੍ਤਿ] ਸੁਖਦੁਃਖ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਭੋਗਤੇ ਹੈਂ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪੁਦ੍ਗਲਕਾਯ ਸੁਖਦੁਃਖ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਜੀਵ ਭੋਗਤੇ ਹੈਂ].
ਟੀਕਾਃ– ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਜੀਵ ਔਰ ਕਰ੍ਮਕੋ ਏਕਕਾ [ਨਿਜ–ਨਿਜ ਰੂਪਕਾ ਹੀ] ਕਰ੍ਤ੍ਰੁਤ੍ਵ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ, ਵ੍ਯਵਹਾਰਸੇ ਜੀਵਕੋ ਕਰ੍ਮੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦਿਯੇ ਗਯੇ ਫਲਕਾ ਉਪਭੋਗ ਵਿਰੋਧਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ‘ਕਰ੍ਮ ਜੀਵਕੋੇ ਫਲ ਦੇਤਾ ਹੈ ਔਰ ਜੀਵ ਉਸੇ ਭੋਗਤਾ ਹੈ’ ਯਹ ਬਾਤ ਭੀ ਵ੍ਯਵਹਾਰਸੇ ਘਟਿਤ ਹੋਤੀ ਹੈ] ਐਸਾ ਯਹਾਁ ਕਹਾ ਹੈ.
ਜੀਵ ਮੋਹਰਾਗਦ੍ਵੇਸ਼ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ੍ਨਿਗ੍ਧ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ ਤਥਾ ਪੁਦ੍ਗਲਸ੍ਕਂਧ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਸ੍ਨਿਗ੍ਧ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ, [ਵੇ] ਬਨ੍ਧ–ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ– ਪਰਮਾਣੁਦ੍ਵਂਦ੍ਵੋਂਕੀ ਭਾਁਤਿ–[ਵਿਸ਼ਿਸ਼੍ਟ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ] ਅਨ੍ਯੋਨ੍ਯ–ਅਵਗਾਹਕੇ ਗ੍ਰਹਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਬਦ੍ਧਰੂਪਸੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਜਬ ਵੇ ਪਰਸ੍ਪਰ ਪ੍ਰੁਥਕ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਤਬ [ਪੁਦ੍ਗਲਸ੍ਕਨ੍ਧ ਨਿਮ੍ਨਾਨੁਸਾਰ ਫਲ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਜੀਵ ਉਸੇ ਭੋਗਤੇ ਹੈਂ]– ਉਦਯ ਪਾਕਰ ਖਿਰ ਜਾਨੇਵਾਲੇ ਪੁਦ੍ਗਲਕਾਯ ਸੁਖਦੁਃਖਰੂਪ ਆਤ੍ਮਪਰਿਣਾਮੋਂਕੇ -------------------------------------------------------------------------- ਪਰਮਾਣੁਦ੍ਵਂਦ੍ਵ= ਦੋ ਪਰਮਾਣੁਓਂਕਾ ਜੋੜਾ; ਦੋ ਪਰਮਾਣੁਓਂਸੇ ਨਿਰ੍ਮਿਤ ਸ੍ਕਂਧ; ਦ੍ਵਿ–ਅਣੁਕ ਸ੍ਕਂਧ.