ਪ੍ਰਸ਼੍ਨਃ– ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਪਰਕੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਨੇਮੇਂ ਹੀ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ ਯਾ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਭੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਸਾਧਤਾ ਹੈ?
ਉਤ੍ਤਰਃ– ਸ੍ਵਯਂ ਭੀ ਜਬ ਤਕ ਨਿਸ਼੍ਚਯਨਯਸੇ ਪ੍ਰਰੂਪਤਿ ਵਸ੍ਤੁਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਤਬਤਕ ਵ੍ਯਵਹਾਰਮਾਰ੍ਗ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਨੀਚਲੀ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਭੀ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੋ ਉਪਚਾਰਮਾਤ੍ਰ ਮਾਨਕਰ ਉਸਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਬਰਾਬਰ ਕਿਯਾ ਜਾਵੇ ਤੋ ਵਹ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੋ, ਔਰ ਯਦਿ ਨਿਸ਼੍ਚਯਕੀ ਭਾਁਤਿ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਭੀ ਸਤ੍ਯਭੂਤ ਮਾਨਕਰ ‘ਵਸ੍ਤੁ ਐਸੀ ਹੀ ਹੈ’ ਐਸਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਿਯਾ ਜਾਵੇ ਤੋ ਵਹ ਉਲ੍ਟਾ ਅਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੋ ਜਾਯੇ. ਯਹੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਸਿਦ੍ਧਯੁਪਾਯਮੇਂ ਕਹਾ ਹੈਃ–
ਵ੍ਯਵਹਾਰਮੇਵ ਕੇਵਲਮਵੈਤਿ ਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦੇਸ਼ਨਾ ਨਾਸ੍ਤਿ..
ਮਾਣਵਕ ਏਵ ਸਿਂਹੋ ਯਥਾ ਭਵਤ੍ਯਨਵਗੀਤਸਿਂਹਸ੍ਯ.
ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਏਵ ਹਿ ਤਥਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯਤਾਂ ਯਾਤ੍ਯਨਿਸ਼੍ਚਯਜ੍ਞਸ੍ਯ..
ਅਰ੍ਥਃ– ਮੁਨਿਰਾਜ, ਅਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਸਮਝਾਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਅਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਜੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯ ਉਸਕੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਤੇ ਹੈਂ. ਜੋ ਕੇਵਲ਼ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੋ ਹੀ ਸਮਝਾਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਤੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੀ ਦੇਨਾ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੋ ਸਚ੍ਚੇ ਸਿਂਹਕੋ ਨ ਸਮਝਤਾ ਉਸੇ ਤੋ ਬਿਲਾਵ ਹੀ ਸਿਂਹ ਹੈ, ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯਕੋ ਨਹੀਂ ਸਮਝਤਾ ਉਸਕੇ ਤੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਹੀ ਨਿਸ਼੍ਚਯਪਨੇਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ.