ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਰਾਗਸ੍ਵਰੂਪਾਖ੍ਯਾਨਮੇਤਤ੍.
ਅਰ੍ਹਤ੍ਸਿਦ੍ਧਸਾਧੁਸ਼ੁ ਭਕ੍ਤਿਃ, ਧਰ੍ਮੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਚਾਰਿਤ੍ਰਾਨੁਸ਼੍ਠਾਨੇ ਵਾਸਨਾਪ੍ਰਧਾਨਾ ਚੇਸ਼੍ਟਾ, -----------------------------------------------------------------------------
ਟੀਕਾਃ– ਯਹ, ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤ ਰਾਗਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਕਥਨ ਹੈ.
੧ਅਰ੍ਹਨ੍ਤ–ਸਿਦ੍ਧ–ਸਾਧੁਓਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਭਕ੍ਤਿ, ਧਰ੍ਮਮੇਂ–ਵ੍ਯਵਹਾਰਚਾਰਿਤ੍ਰਕੇ ੨ਅਨੁਸ਼੍ਠਾਨਮੇਂ– ੩ਭਾਵਨਾਪ੍ਰਧਾਨ ਚੇਸ਼੍ਟਾ ਔਰ ਗੁਰੁਓਂਕਾ–ਆਚਾਰ੍ਯਾਦਿਕਾ–ਰਸਿਕਭਾਵਸੇ ੪ਅਨੁਗਮਨ, ਯਹ ‘ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤ ਰਾਗ’ ਹੈ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਉਸਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤ ਹੈ. --------------------------------------------------------------------------
[ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼ ਪਰਮਾਤ੍ਮਾਸੇ ਪ੍ਰਤਿਪਕ੍ਸ਼ਭੂਤ ਐਸੇ ਆਰ੍ਤ–ਰੌਦ੍ਰਧ੍ਯਾਨੋਂ ਦ੍ਵਾਰਾ ਉਪਾਰ੍ਜਿਤ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣਾਦਿ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯਾਁ ਉਨਕਾ,
ਅਨਨ੍ਤ ਚਤੁਸ਼੍ਟਯ ਸਹਿਤ ਹੁਏ, ਵੇ ਅਰ੍ਹਨ੍ਤ ਕਹਲਾਤੇ ਹੈਂ.
ਲੌਕਿਕ ਅਂਜਨਸਿਦ੍ਧ ਆਦਿਸੇ ਵਿਲਕ੍ਸ਼ਣ ਐਸੇ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣਾਦਿ–ਅਸ਼੍ਟਕਰ੍ਮਕੇ ਅਭਾਵਸੇ ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾਦਿ–ਅਸ਼੍ਟਗੁਣਾਤ੍ਮਕ
ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧ ਜ੍ਞਾਨਦਰ੍ਸ਼ਨ ਜਿਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਐਸੇ ਆਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਨਿਸ਼੍ਚਯਰੁਚਿ, ਵੈਸੀ ਹੀ ਜ੍ਞਪ੍ਤਿ, ਵੈਸੀ ਹੀ ਨਿਸ਼੍ਚਲ–
ਬਿਨਾ ਵੈਸਾ ਹੀ ਅਨੁਸ਼੍ਠਾਨ–ਐਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਪਂਚਾਚਾਰਕੋ ਤਥਾ ਉਸਕੇ ਸਾਧਕ ਵ੍ਯਵਹਾਰਪਂਚਾਚਾਰਕੋ–ਕਿ ਜਿਸਕੀ ਵਿਧਿ
ਆਚਾਰਾਦਿਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਮੇਂ ਕਹੀ ਹੈ ਉਸੇੇ–ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਉਭਯ ਆਚਾਰਕੋ ਜੋ ਸ੍ਵਯਂ ਆਚਰਤੇ ਹੈ ਔਰ ਦੂਸਰੋਂਕੋ ਉਸਕਾ ਆਚਰਣ
ਕਰਾਤੇ ਹੈਂ, ਵੇ ਆਚਾਰ੍ਯ ਹੈਂ.
ਪਾਁਚ ਅਸ੍ਤਿਕਾਯੋਂਮੇਂ ਜੀਵਾਸ੍ਤਿਕਾਯਕੋ, ਛਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਜੀਵਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ, ਸਾਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਜੀਵਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਔਰ ਨਵ
ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਭਾਤੇ [–ਅਨੁਭਵ ਕਰਤੇ ] ਹੈਂ, ਵੇ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ ਹੈਂ.
ਨਿਸ਼੍ਚਯ–ਚਤੁਰ੍ਵਿਧ–ਆਰਾਧਨਾ ਦ੍ਵਾਰਾ ਜੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਵੇ ਸਾਧੁ ਹੈਂ.]
੧੯੮
੧. ਅਰ੍ਹਨ੍ਤ–ਸਿਦ੍ਧ–ਸਾਧੁਓਂਮੇਂ ਅਰ੍ਹਨ੍ਤ, ਸਿਦ੍ਧ, ਆਚਾਰ੍ਯ, ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ ਔਰ ਸਾਧੁ ਪਾਁਚੋਂਕਾ ਸਮਾਵੇਸ਼ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ‘ਸਾਧੁਓਂ’ਮੇਂ ਆਚਾਰ੍ਯ, ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ ਔਰ ਸਾਧੁ ਤੀਨਕਾ ਸਮਾਵੇਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੈ.
੨. ਅਨੁਸ਼੍ਠਾਨ = ਆਚਰਣ; ਆਚਰਨਾ; ਅਮਲਮੇਂ ਲਾਨਾ.
੩. ਭਾਵਨਾਪ੍ਰਧਾਨ ਚੇਸ਼੍ਟਾ = ਭਾਵਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ; ਸ਼ੁਭਭਾਵਪ੍ਰਧਾਨ ਵ੍ਯਾਪਾਰ.
੪. ਅਨੁਗਮਨ = ਅਨੁਸਰਣ; ਆਜ੍ਞਾਂਕਿਤਪਨਾ; ਅਨੁਕੂਲ ਵਰ੍ਤਨ. [ਗੁਰੁਓਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਰਸਿਕਭਾਵਸੇ (ਉਲ੍ਲਾਸਸੇ, ਉਤ੍ਸਾਹਸੇ)
ਆਜ੍ਞਾਂਕਿਤ ਵਰ੍ਤਨਾ ਵਹ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤ ਰਾਗ ਹੈ.]