੨੨੬
ਸੋ ਸਗਚਰਿਤ੍ਤਭਟ੍ਠੋ
ਸ ਸ੍ਵਕਚਰਿਤ੍ਰਭ੍ਰਸ਼੍ਟਃ ਪਰਚਰਿਤਚਰੋ ਭਵਤਿ ਜੀਵਃ.. ੧੫੬..
ਪਰਚਰਿਤਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਸ੍ਵਰੂਪਾਖ੍ਯਾਨਮੇਤਤ੍.
ਯੋ ਹਿ ਮੋਹਨੀਯੋਦਯਾਨੁਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਵਸ਼ਾਦ੍ਰਜ੍ਯਮਾਨੋਪਯੋਗਃ ਸਨ੍ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੇ ਸ਼ੁਭਮਸ਼ੁਭਂ ਵਾ ਭਾਵਮਾਦਧਾਤਿ, ਸ ਸ੍ਵਕਚਰਿਤ੍ਰਭ੍ਰਸ਼੍ਟਃ ਪਰਚਰਿਤ੍ਰਚਰ ਇਤ੍ਯੁਪਗੀਯਤੇ; ਯਤੋ ਹਿ ਸ੍ਵਦ੍ਰਵ੍ਯੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧੋਪਯੋਗਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਃ ਸ੍ਵਚਰਿਤਂ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੇ ਸੋਪਰਾਗੋਪਯੋਗਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਃ ਪਰਚਰਿਤਮਿਤਿ.. ੧੫੬.. -----------------------------------------------------------------------------
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥਃ– [ਯਃ] ਜੋ [ਰਾਗੇਣ] ਰਾਗਸੇ [–ਰਂਜਿਤ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮਲਿਨ ਉਪਯੋਗਸੇ] [ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੇ] ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ [ਸ਼ੁਭਮ੍ ਅਸ਼ੁਭਮ੍ ਭਾਵਮ੍] ਸ਼ੁਭ ਯਾ ਅਸ਼ੁਭ ਭਾਵ [ਯਦਿ ਕਰੋਤਿ] ਕਰਤਾ ਹੈ, [ਸਃ ਜੀਵਃ] ਵਹ ਜੀਵ [ਸ੍ਵਕਚਰਿਤ੍ਰਭ੍ਰਸ਼੍ਟਃ] ਸ੍ਵਚਾਰਿਤ੍ਰਭ੍ਰਸ਼੍ਟ ਐਸਾ [ਪਰਚਰਿਤਚਰਃ ਭਵਤਿ] ਪਰਚਾਰਿਤ੍ਰਕਾ ਆਚਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ.
ਟੀਕਾਃ– ਯਹ, ਪਰਚਾਰਿਤ੍ਰਮੇਂ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨੇਵਾਲੇਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਕਥਨ ਹੈ.
ਜੋ [ਜੀਵ] ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਮੋਹਨੀਯਕੇ ਉਦਯਕਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲੀੇ ਪਰਿਣਤਿਕੇ ਵਸ਼ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮੋਹਨੀਯਕੇ ਉਦਯਕਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਕੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ ] ਰਂਜਿਤ–ਉਪਯੋਗਵਾਲਾ [ਉਪਰਕ੍ਤਉਪਯੋਗਵਾਲਾ] ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੁਆ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਸ਼ੁਭ ਯਾ ਅਸ਼ੁਭ ਭਾਵਕੋ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਵਹ [ਜੀਵ] ਸ੍ਵਚਾਰਿਤ੍ਰਸੇ ਭ੍ਰਸ਼੍ਟ ਐਸਾ ਪਰਚਾਰਿਤ੍ਰਕਾ ਆਚਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਸ੍ਵਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਂਸ਼ੁਦ੍ਧ–ਉਪਯੋਗਰੂਪ ਪਰਿਣਤਿ ਵਹ ਸ੍ਵਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੈ ਔਰ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਸੋਪਰਾਗ–ਉਪਯੋਗਰੂਪ ਪਰਿਣਤਿ ਵਹ ਪਰਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੈ.. ੧੫੬..
------------------------------------------------------------------------- ੧. ਸੋਪਰਾਗ=ਉਪਰਾਗਯੁਕ੍ਤ; ਉਪਰਕ੍ਤ; ਮਲਿਨ; ਵਿਕਾਰੀ; ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ [ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਹੋਨੇਵਾਲਾ, ਕਰ੍ਮੋਦਯਰੂਪ ਉਪਾਧਿਕੇ ਅਨੁਰੂਪ
ਜੇ ਰਾਗਥੀ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਮਾਂ ਕਰਤੋ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਭਾਵਨੇ,
ਤੇ ਸ੍ਵਕਚਰਿਤ੍ਰਥੀ ਭ੍ਰਸ਼੍ਟ ਪਰਚਾਰਿਤ੍ਰ ਆਚਰਨਾਰ ਛੇ. ੧੫੬.