ਜੀਵਲੋਕਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਨਿਰ੍ਵ੍ਯੋਬਾਧਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵੋਪਲਮ੍ਭੋ–ਪਾਯਾਭਿਧਾਯਿਤ੍ਵਾਦ੍ਧਿਤਂ
ਪਰਮਾਰ੍ਥਰਸਿਕਜਨਮਨੋਹਾਰਿਤ੍ਵਾਨ੍ਮਧੁਰਂ, ਨਿਰਸ੍ਤਸਮਸ੍ਤਸ਼ਂਕਾਦਿਦੋਸ਼ਾਸ੍ਪਦਤ੍ਵਾਦ੍ਵਿ–ਸ਼ਦਂ ਵਾਕ੍ਯਂ ਦਿਵ੍ਯੋ
ਧ੍ਵਨਿਰ੍ਯੇਸ਼ਾਮਿਤ੍ਯਨੇਨ ਸਮਸ੍ਤਵਸ੍ਤੁਯਾਥਾਤ੍ਮ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਿਤ੍ਵਾਤ੍ਪ੍ਰੇਕ੍ਸ਼ਾਵਤ੍ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼੍ਯਤ੍ਵਮਾਖ੍ਯਾਤਮ੍. ਅਨ੍ਤਮਤੀਤਃ
ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਾਨਵਚ੍ਛਿਨ੍ਨਃ ਕਾਲਾਨਵਚ੍ਛਿਨ੍ਨਸ਼੍ਚ ਪਰਮਚੈਤਨ੍ਯਸ਼ਕ੍ਤਿਵਿਲਾਸਲਕ੍ਸ਼ਣੋ ਗੁਣੋ ਯੇਸ਼ਾਮਿਤ੍ਯਨੇਨ ਤੁ
ਪਰਮਾਦ੍ਭੁਤਜ੍ਞਾਨਾਤਿਸ਼ਯਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਦਵਾਪ੍ਤਜ੍ਞਾਨਾਤਿਸ਼ਯਾਨਾਮਪਿ ਯੋਗੀਨ੍ਦ੍ਰਾਣਾਂ ਵਨ੍ਧਤ੍ਵਮੁਦਿਤਮ੍. ਜਿਤੋ ਭਵ
ਆਜਵਂਜਵੋ ਯੈਰਿਤ੍ਯਨੇਨ ਤੁ ਕੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯਤ੍ਵਪ੍ਰਕਟਨਾਤ੍ਤ ਏਵਾਨ੍ਯੇਸ਼ਾਮਕ੍ਰੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯਾਨਾਂ ਸ਼ਰਣਮਿਤ੍ਯੁਪਦਿਸ਼੍ਟਮ੍. ਇਤਿ
ਸਰ੍ਵਪਦਾਨਾਂ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯਮ੍.. ੧..
‘ਜਿਨਕੀ ਵਾਣੀ ਅਰ੍ਥਾਤ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਤੀਨ ਲੋਕਕੋ –ਊਰ੍ਧ੍ਵ–ਅਧੋ–ਮਧ੍ਯ ਲੋਕਵਰ੍ਤੀ ਸਮਸ੍ਤ ਜੀਵਸਮੁਹਕੋ–
ਨਿਰ੍ਬਾਧ ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿਕਾ ਉਪਾਯ ਕਹਨੇਵਾਲੀ ਹੋਨੇਸੇ ਹਿਤਕਰ ਹੈ, ਪਰਮਾਰ੍ਥਰਸਿਕ ਜਨੋਂਕੇ
ਮਨਕੋ ਹਰਨੇਵਾਲੀ ਹੋਨੇਸੇ ਮਧੁਰ ਹੈ ਔਰ ਸਮਸ੍ਤ ਸ਼ਂਕਾਦਿ ਦੋਸ਼ੋਂਕੇ ਸ੍ਥਾਨ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਨੇਸੇ ਵਿਸ਼ਦ [ਨਿਰ੍ਮਲ,
ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ] ਹੈ’ ––– ਐਸਾ ਕਹਕਰ [ਜਿਨਦੇਵ] ਸਮਸ੍ਤ ਵਸ੍ਤੁਕੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪਕੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਹੋਨੇਸੇ
ਵਿਚਾਰਵਂਤ ਬੁਦ੍ਧਿਮਾਨ ਪੁਰੁਸ਼ੋਂਕੇ ਬਹੁਮਾਨਕੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈਂ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਜਿਨਕਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਵਿਚਾਰਵਂਤ ਬੁਦ੍ਧਿਮਾਨ ਪੁਰੁਸ਼ੋਂਕੋ
ਬਹੁਮਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਵਿਚਾਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਐਸੇ ਹੈਂ] ਐਸਾ ਕਹਾ. ‘ਅਨਨ੍ਤ–ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਸੇ ਅਨ੍ਤ ਰਹਿਤ ਔਰ ਕਾਲਸੇ ਅਨ੍ਤ
ਰਹਿਤ–––ਪਰਮਚੈਤਨ੍ਯਸ਼ਕ੍ਤਿਕੇ ਵਿਲਾਸਸ੍ਵਰੂਪ ਗੁਣ ਜਿਨਕੋ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ’ ਐਸਾ ਕਹਕਰ [ਜਿਨੋਂਕੋ] ਪਰਮ
ਅਦਭੁਤ ਜ੍ਞਾਨਾਤਿਸ਼ਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ ਜ੍ਞਾਨਾਤਿਸ਼ਯਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਯੋਗਨ੍ਦ੍ਰੋਂਸੇ ਭੀ ਵਂਦ੍ਯ ਹੈ ਐਸਾ ਕਹਾ. ‘ਭਵ
ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਂਸਾਰ ਪਰ ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਵਿਜਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕੀ ਹੈ’ ਐਸਾ ਕਹਕਰ ਕ੍ਰੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯਪਨਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਨੇਸੇ ਵੇ
ਹੀ [ਜਿਨ ਹੀ] ਅਨ੍ਯ ਅਕ੍ਰੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯ ਜੀਵੋਂਕੋ ਸ਼ਰਣਭੂਤ ਹੈਂ ਐਸਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਯਾ.– ਐਸਾ ਸਰ੍ਵ ਪਦੋਂਕਾ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯ
ਹੈ.
ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਦੇਵੋਂ ਤਥਾ ਅਸੁਰੋਂਮੇਂ ਯੁਦ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਏ [ਦੇਵਾਧਿਦੇਵ ਜਿਨਭਗਵਾਨਕੇ ਅਤਿਰਿਕ੍ਤ] ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ ਭੀ
ਦੇਵ ਸੌ ਇਨ੍ਦ੍ਰੋਂਸੇ ਵਨ੍ਦਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. [੨] ਦੂਸਰੇ, ਜਿਨਭਗਵਾਨਕੀ ਵਾਣੀ ਤੀਨਲੋਕਕੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਕੀ
ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਕਾ ਉਪਾਯ ਦਰ੍ਸ਼ਾਤੀ ਹੈ ਇਸਲਿਏ ਹਿਤਕਰ ਹੈ; ਵੀਤਰਾਗ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਮਾਧਿਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਸਹਜ –ਅਪੂਰ੍ਵ
ਪਰਮਾਨਨ੍ਦਰੂਪ ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕ ਸੁਖਰਸਾਸ੍ਵਾਦਕੇ ਰਸਿਕ ਜਨੋਂਕੇ ਮਨਕੋ ਹਰਤੀ ਹੈ ਇਸਲਿਏ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪਰਮ
ਸਮਰਸੀਭਾਵਕੇ ਰਸਿਕ ਜੀਵੋਂਕੋ ਮੁਦਿਤ ਕਰਤੀ ਹੈ ਇਸਲਿਏ] ਮਧੁਰ ਹੈ;