ਹਿ ਘ੍ਰੁਤੋਤ੍ਪਤੌ ਗੋਰਸਸ੍ਯ ਸਤੋ ਨ ਵਿਨਾਸ਼ਃ ਨ ਚਾਪਿ ਗੋਰਸਵ੍ਯਤਿਰਿਕ੍ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥਾਨ੍ਤਰਸ੍ਯਾਸਤਃ ਉਤ੍ਪਾਦਃ ਕਿਨ੍ਤੁ
ਗੋਰਸਸ੍ਯੈਵ ਸਦੁਚ੍ਛੇਦਮਸਦੁਤ੍ਪਾਦਂ ਚਾਨੁਪਲਭ–ਮਾਨਸ੍ਯ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਰਸਗਨ੍ਧਵਰ੍ਣਾਦਿਸ਼ੁ ਪਰਿਣਾਮਿਸ਼ੁ ਗੁਣੇਸ਼ੁ
ਪੂਰ੍ਵਾਵਸ੍ਥਯਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਤ੍ਸੂਤ੍ਤਰਾਵਸ੍ਥਯਾ ਪ੍ਰਾਦਰ੍ਭਵਤ੍ਸੁ ਨਸ਼੍ਯਤਿ ਚ ਨਵਨੀਤਪਰ੍ਯਾਯੋ ਘਤ੍ਰੁਪਰ੍ਯਾਯ ਉਤ੍ਪਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾ
ਸਰ੍ਵਭਾਵਾਨਾਮਪੀਤਿ.. ੧੫..
ਟੀਕਾਃ– ਯਹਾਁ ਉਤ੍ਪਾਦਮੇਂ ਅਸਤ੍ਕੇ ਪ੍ਰਾਦੁਰ੍ਭਾਵਕਾ ਔਰ ਵ੍ਯਯਮੇਂ ਸਤ੍ਕੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਕਿਯਾ ਹੈ
ਹੋਤਾ ––ਐਸਾ ਇਸ ਗਾਥਾਮੇਂ ਕਹਾ ਹੈ].
ਵਿਨਾਸ਼ ਔਰ ਉਤ੍ਪਾਦ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ ਘੀਕੀ ਉਤ੍ਪਤ੍ਤਿਮੇਂ ਗੋਰਸਕਾ–ਸਤ੍ਕਾ–ਵਿਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਥਾ
ਗੋਰਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਦਾਰ੍ਥਾਨ੍ਤਰਕਾ–ਅਸਤ੍ਕਾ–ਉਤ੍ਪਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਗੋਰਸਕੋ ਹੀ, ਸਤ੍ਕਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਔਰ
ਅਸਤ੍ਕਾ ਉਤ੍ਪਾਦ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਹੀ, ਪੂਰ੍ਵ ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਨੇ ਵਾਲੇ ਔਰ ਉਤ੍ਤਰ ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ
ਹੋਨੇ ਵਾਲੇ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼–ਰਸ–ਗਂਧ–ਵਰ੍ਣਾਦਿਕ ਪਰਿਣਾਮੀ ਗੁਣੋਂਮੇਂ ਮਕ੍ਖਨਪਰ੍ਯਾਯ ਵਿਨਾਸ਼ਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤਥਾ
ਘੀਪਰ੍ਯਾਯ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤੀ ਹੈ; ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਸਰ੍ਵ ਭਾਵੋਂਕਾ ਭੀ ਵੈਸਾ ਹੀ ਹੈ [ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਮਸ੍ਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕੋ ਨਵੀਨ
ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਉਤ੍ਪਤ੍ਤਿਮੇਂ ਸਤ੍ਕਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਥਾ ਅਸਤ੍ਕਾ ਉਤ੍ਪਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਕਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਔਰ
ਅਸਤ੍ਕਾ ਉਤ੍ਪਾਦ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਹੀ, ਪਹਲੇਕੀ [ਪੁਰਾਨੀ] ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਨੇਵਾਲੇ ਔਰ ਬਾਦਕੀ
[ਨਵੀਨ] ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਨੇਵਾਲੇ
ਪਰਿਣਾਮੀ=ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਨੇਵਾਲੇ; ਪਰਿਣਾਮਵਾਲੇ. [ਪਰ੍ਯਾਯਾਰ੍ਥਿਕ ਨਯਸੇ ਗੁਣ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈਂ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.]