ਆਤ੍ਮਾ ਹਿ ਜ੍ਞਾਨਦਰ੍ਸ਼ਨਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵਃ ਸਂਸਾਰਾਵਸ੍ਥਾਯਾਮਨਾਦਿਕਰ੍ਮਕ੍ਲ੍ਰੁੇਸ਼ਸਂਕੋਚਿਤਾਤ੍ਮਸ਼ਕ੍ਤਿਃ
ਸੁਖਮਨੁਭਵਤਿ ਚ. ਯਦਾ ਤ੍ਵਸ੍ਯ ਕਰ੍ਮਕ੍ਲ੍ਰੁੇਸ਼ਾਃ ਸਾਮਸ੍ਤ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਣਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਦਾਨਰ੍ਗਲਾਸਂਕੁਚਿਤਾਤ੍ਮ–
ਸ਼ਕ੍ਤਿਰਸਹਾਯਃ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਯੁਗਪਤ੍ਸਮਗ੍ਰਂ ਜਾਨਾਤਿ ਪਸ਼੍ਯਤਿ, ਸ੍ਵਪ੍ਰਤ੍ਯਯਮਮੂਰ੍ਤਸਂਬਦ੍ਧਮਵ੍ਯਾਬਾਧਮਨਂਤਂ ਸੁਖ
ਮਨੁਭਵਤਿ ਚ. ਤਤਃ ਸਿਦ੍ਧਸ੍ਯ ਸਮਸ੍ਤਂ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਜਾਨਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤਃ, ਸੁਖਮਨੁਭਵਤਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਂ, ਨ ਪਰੇਣ
ਪ੍ਰਯੋਜਨਮਿਤਿ.. ੨੯..
ਕਾਲਮੇਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਨਹੀਂ ਹੈ’ ਐਸਾ ਕਹੋ, ਤੋ ਵਹ ਸਂਮਤ ਹੀ ਹੈ. ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ‘ ਤੀਨੋਂ ਲੋਕਮੇਂ ਔਰ ਤੀਨੋਂ
ਕਾਲਮੇਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਨਹੀਂ ਹੈ ’ ਐਸਾ ਕਹੋ ਤੋ ਹਮ ਪੂਛਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਵਹ ਤੁਮਨੇ ਕੈਸੇ ਜਾਨਾ? ਯ੍ਦਿ ਤੀਨੋਂ ਲੋਕਕੋ
ਔਰ ਤੀਨੋਂ ਕਾਲਕੋ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਰਹਿਤ ਤੁਮਨੇ ਦੇਖ–ਜਾਨ ਲਿਯਾ ਤੋ ਤੁਮ੍ਹੀਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਹੋ ਗਯੇ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜੋ ਤੀਨ
ਲੋਕ ਔਰ ਤੀਨ ਕਾਲਕੋ ਜਾਨੇ ਵਹੀ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਹੈ. ਔਰ ਯਦਿ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਰਹਿਤ ਤੀਨੋਂ ਲੋਕ ਔਰ ਤੀਨੋਂ ਕਾਲਕੋ
ਤੁਮਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਾ–ਜਾਨਾ ਹੈ ਤੋ ਫਿਰ ‘ ਤੀਨ ਲੋਕ ਔਰ ਤੀਨ ਕਾਲਮੇਂ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਨਹੀਂ ਹੈ ’ ਐਸਾ ਤੁਮ ਕੈਸੇ
ਕਹ ਸਕਤੇ ਹੋ? ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਕਿਯਾ ਹੁਆ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਉਸ਼੍ਣਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਅਗ੍ਨਿ ਸਮਸ੍ਤ ਦਾਹ੍ਯਕੋ ਜਲਾਤੀ ਹੈ, ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ