द्रव्यगुणपर्यायना स्वरूपना कथननी मुख्यताथी ‘‘अप्पा जणियउ’’ इत्यादि त्रण सूत्रो छे,
(८) त्यारपछी कर्मविचारनी मुख्यताथी ‘‘जीवहं कम्मु अणाई जिय’’ इत्यादि आठ सूत्रो छे,
(९) त्यारपछी सामान्य भेदभावनाना कथनथी ‘‘अप्पा अप्पु जि’’ इत्यादि नव सूत्रो छे,
(१०) त्यारपछी निश्चय सम्यग्द्रष्टिना कथनरूपथी ‘‘अप्पिं अप्पु’’ इत्यादि एक सूत्र छे,
(११) त्यारपछी मिथ्याभावना कथननी मुख्यताथी ‘‘पज्जयरत्तउ’’ इत्यादि आठ सूत्रो छे,
(१२) त्यारपछी सम्यग्द्रष्टिनी भावनानी मुख्यताथी ‘‘कालु लहेविणु’’ इत्यादि आठ सूत्रो छे,
(१३) त्यारपछी सामान्य भेद भावनानी मुख्यताथी ‘‘अप्पा संजमु’’ इत्यादि एकत्रीश जेटला
दोहक सूत्रो छे.
ए प्रमाणे श्रीयोगीन्द्रदेवविरचित परमात्मप्रकाश शास्त्रमां एकसोत्रेवीस दोहकसूत्रोथी
बहिरात्मा, अन्तरात्मा अने परमात्माना स्वरूपना कथननी मुख्यताथी प्रथम प्रकरण-पातनिका
पूरी थई. (अने तेमां तेर अन्तराधिकार छे)
तदनन्तरं द्रव्यगुणपर्यायस्वरूपकथनमुख्यतया ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथानन्तरं
कर्मविचारमुख्यत्वेन ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि सूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्य-
भेदभावनाकथनेन ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि सूत्रनवकम्, अत ऊर्ध्वं निश्चय-
सम्यग्
द्रष्टिकथनरूपेण ‘अप्पिं अप्पु’ इत्यादि सूत्रमेकं, तदनन्तरं मिथ्याभावकथनमुख्यत्वेन
‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि सूत्राष्टकम्, अत ऊर्ध्वं सम्यग्द्रष्टिभावनामुख्यत्वे ‘कालु लहेविणु’
इत्यादिसूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्यभेदभावनामुख्यत्वेन ‘अप्पा संजमु’ इत्याद्येकाधिक-
त्रिंशत्प्रमितानि दोहकसूत्राणि भवन्ति ।। इति श्रीयोगीन्द्रदेवविरचितपरमात्मप्रकाशशास्त्रे
त्रयोविंशत्यधिकशतदोहकसूत्रैर्बहिरन्तःपरमात्मस्वरूपकथनमुख्यत्वेन प्रथमप्रकरणपातनिका
समाप्ता । अथानन्तरं द्वितीयमहाधिकारप्रारम्भे मोक्षमोक्षफलमोक्षमार्गस्वरूपं कथ्यते । तत्र
पातनिका ]परमात्मप्रकाशः [ ३
इत्यादि छह दोहे, द्रव्य गुण पर्यायके स्वरूप कहनेकी मुख्यताकर ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि तीन
दोहे, कर्म-विचारकी मुख्यताकर ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि आठ दोहे, सामान्य भेद
भावनाके कथन कर ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि नौ दोहे, निश्चयसम्यग्दृष्टिके कथनरूप ‘अप्पे अप्पु
जि’ इत्यादि एक दोहा, मिथ्याभावके कथनकी मुख्यताकर ‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि आठ दोहे,
सम्यग्दृष्टिकी मुख्यता कर ‘कालु लहेविणु’ इत्यादि आठ दोहे और सामान्यभेदभावकी मुख्यताकर
‘अप्पा संजमु’ इत्यादि इकतीस दोहे कहे हैं । इस तरह श्रीयोगीन्द्रदेवविरचित परमात्मप्रकाश ग्रंथमें
१२३ दोहों का पहला प्रकरण कहा है, इस प्रकरणमें बहिरात्मा, अंतरात्मा, परमात्माके स्वरूपके
कथनकी मुख्यता है, तथा इसमें तेरह अंतर अधिकार हैं । अब दूसरे अधिकारमें मोक्ष, मोक्षफल