Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ശ്രീ ദിഗംബര ജൈന സ്വാധ്യായമംദിര ട്രസ്ട, സോനഗഢ - ൩൬൪൨൫൦
സൂത്രോ ഛേ, (൩) ത്യാരപഛീ പരമാത്മപ്രകാശ നാമനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘सयलहं कम्महं दोसहं’’ ഇത്യാദി
ത്രണ സൂത്രോ ഛേ, (൪) പഛീ സിദ്ധപദനീ മുഖ്യതാഥീ ‘‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’’ ഇത്യാദി ത്രണ
സൂത്രോ ഛേ, (൫) ത്യാരപഛീ പരമാത്മപ്രകാശനാ ആരാധക പുരുഷോനാ ഫളനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ
‘‘जे परमप्पपयासु मुणि’’ ഇത്യാദി ത്രണ സൂത്രോ ഛേ, (൬) ത്യാരപഛീ പരമാത്മപ്രകാശനീ ആരാധനാനേ
യോഗ്യ പുരുഷോനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ ‘जे भवदुक्खहं’ ഇത്യാദി ത്രണ സൂത്രോ ഛേ, (൭) ത്യാരപഛീ
പരമാത്മപ്രകാശശാസ്ത്രനാ ഫളനാ കഥനനീ മുഖ്യതാഥീ അനേ ഉദ്ധതപണാനാ (ഗര്വനാ) ത്യാഗനീ മുഖ്യതാഥീ
‘लक्खणछंद’ ഇത്യാദി ത്രണ സൂത്രോ ഛേ.
ഏ പ്രമാണേ ചോവീശ ദോഹക സൂത്രോനീ ഏക ചൂലികാനാ അംതമാം സാത സ്ഥളോ സമാപ്ത ഥയാം.
(ഏ രീതേ തേ മഹാധികാരോമാം അംതര സ്ഥള അനേക ഛേ. ) ഏ രീതേ പ്രഥമപാതനികാ
സമാപ്ത ഥഈ, (ഏ രീതേ പരിപാടീനോ ഏക ക്രമ കഹ്യോ.) അഥവാ അന്യ പ്രകാരേ ബീജീ പാതനികാ
കഹേവാമാം ആവേ ഛേ. തേ ആ പ്രമാണേ : — പഹേലാ അധികാരമാം പ്രഥമ തോ പ്രക്ഷേപക സൂത്രോനേ ഛോഡീനേ
ബഹിരാത്മാ, അന്തരാത്മാ, അനേ പരമാത്മാനാ കഥനരൂപേ ഏകസോത്രേവീസ സൂത്രോ സുധീ വ്യാഖ്യാന
परमात्मप्रकाशनाममुख्यत्वेन ‘सयलहं कम्महं दोसहं’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथ सिद्धपदमुख्यत्वेन
‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि सूत्रत्रयं, तदनन्तरं परमात्मप्रकाशाराधकपुरुषाणां
फ लकथनमुख्यत्वेन ‘जे परमप्पपयासु मुणि’ इत्यादिसूत्रत्रयम्, अत ऊर्ध्वं
परमात्मप्रकाशाराधनायोग्यपुरुषकथनमुख्यत्वेन ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादिसूत्रत्रयम्’ अथानन्तरं
परमात्मप्रकाशशास्त्रफ लकथनमुख्यत्वेन तथैवौद्धत्यपरिहारमुख्यत्वेन च ‘लक्खणछंद’ इत्यादि
सूत्रत्रयम् । इति चतुर्विंशतिदोहकसूत्रैकचूलिकावसाने सप्त स्थलानि गतानि । एवं प्रथमपातनिका
समाप्ता । अथवा प्रकारान्तरेण द्वितीया पातनिका कथ्यते । तद्यथा
– प्रथमतस्तावद्बहिरात्मान्तरात्मपरमात्मकथनरूपेण प्रक्षेपकान् विहाय त्रयोविंशत्यधिक-
൬ ]യോഗീന്ദുദേവവിരചിത: [ പാതനികാ
तीन दोहे, परमात्मप्रकाशनामकी मुख्यताकर ‘सयलहं दोसहं’ इत्यादि तीन दोहे, सिद्धपदकी
मुख्यताकर ‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशके आराधक पुरुषोंको
फ लके कथनकी मुख्यताकर ‘जे परमप्पपयास मुणि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशकी
आराधनाके योग्य पुरुषोंके कथनकी मुख्यताकर ‘जो भवदुक्खहं’ इत्यादि तीन दोहे, और
परमात्मप्रकाशशास्त्रके फ लके कथनकी मुख्यताकर तथा गर्वके त्यागकी मुख्यताकर ‘लक्खण
छंद’ इत्यादि तीन दोहे हैं । इस प्रकार चूलिकाके अंतमें चौबीस दोहोंमें सात स्थल कहे गये
हैं । इस तरह तीन महाअधिकारोंमें अंतर स्थल अनेक हैं । एक तो इस प्रकार पातनिका कही,
अथवा अन्य तरह कथनकर दूसरी पातनिका कहते है — पहले अधिकारमें बहिरात्मा, अंतरात्मा