Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ଶ୍ରୀ ଦିଗଂବର ଜୈନ ସ୍ଵାଧ୍ଯାଯମଂଦିର ଟ୍ରସ୍ଟ, ସୋନଗଢ - ୩୬୪୨୫୦
ସୂତ୍ରୋ ଛେ, (୩) ତ୍ଯାରପଛୀ ପରମାତ୍ମପ୍ରକାଶ ନାମନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ ‘‘सयलहं कम्महं दोसहं’’ ଇତ୍ଯାଦି
ତ୍ରଣ ସୂତ୍ରୋ ଛେ, (୪) ପଛୀ ସିଦ୍ଧପଦନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ ‘‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’’ ଇତ୍ଯାଦି ତ୍ରଣ
ସୂତ୍ରୋ ଛେ, (୫) ତ୍ଯାରପଛୀ ପରମାତ୍ମପ୍ରକାଶନା ଆରାଧକ ପୁରୁଷୋନା ଫଳନା କଥନନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ
‘‘जे परमप्पपयासु मुणि’’ ଇତ୍ଯାଦି ତ୍ରଣ ସୂତ୍ରୋ ଛେ, (୬) ତ୍ଯାରପଛୀ ପରମାତ୍ମପ୍ରକାଶନୀ ଆରାଧନାନେ
ଯୋଗ୍ଯ ପୁରୁଷୋନା କଥନନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ ‘जे भवदुक्खहं’ ଇତ୍ଯାଦି ତ୍ରଣ ସୂତ୍ରୋ ଛେ, (୭) ତ୍ଯାରପଛୀ
ପରମାତ୍ମପ୍ରକାଶଶାସ୍ତ୍ରନା ଫଳନା କଥନନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ ଅନେ ଉଦ୍ଧତପଣାନା (ଗର୍ଵନା) ତ୍ଯାଗନୀ ମୁଖ୍ଯତାଥୀ
‘लक्खणछंद’ ଇତ୍ଯାଦି ତ୍ରଣ ସୂତ୍ରୋ ଛେ.
ଏ ପ୍ରମାଣେ ଚୋଵୀଶ ଦୋହକ ସୂତ୍ରୋନୀ ଏକ ଚୂଲିକାନା ଅଂତମାଂ ସାତ ସ୍ଥଳୋ ସମାପ୍ତ ଥଯାଂ.
(ଏ ରୀତେ ତେ ମହାଧିକାରୋମାଂ ଅଂତର ସ୍ଥଳ ଅନେକ ଛେ. ) ଏ ରୀତେ ପ୍ରଥମପାତନିକା
ସମାପ୍ତ ଥଈ, (ଏ ରୀତେ ପରିପାଟୀନୋ ଏକ କ୍ରମ କହ୍ଯୋ.) ଅଥଵା ଅନ୍ଯ ପ୍ରକାରେ ବୀଜୀ ପାତନିକା
କହେଵାମାଂ ଆଵେ ଛେ. ତେ ଆ ପ୍ରମାଣେ : — ପହେଲା ଅଧିକାରମାଂ ପ୍ରଥମ ତୋ ପ୍ରକ୍ଷେପକ ସୂତ୍ରୋନେ ଛୋଡୀନେ
ବହିରାତ୍ମା, ଅନ୍ତରାତ୍ମା, ଅନେ ପରମାତ୍ମାନା କଥନରୂପେ ଏକସୋତ୍ରେଵୀସ ସୂତ୍ରୋ ସୁଧୀ ଵ୍ଯାଖ୍ଯାନ
परमात्मप्रकाशनाममुख्यत्वेन ‘सयलहं कम्महं दोसहं’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथ सिद्धपदमुख्यत्वेन
‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि सूत्रत्रयं, तदनन्तरं परमात्मप्रकाशाराधकपुरुषाणां
फ लकथनमुख्यत्वेन ‘जे परमप्पपयासु मुणि’ इत्यादिसूत्रत्रयम्, अत ऊर्ध्वं
परमात्मप्रकाशाराधनायोग्यपुरुषकथनमुख्यत्वेन ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादिसूत्रत्रयम्’ अथानन्तरं
परमात्मप्रकाशशास्त्रफ लकथनमुख्यत्वेन तथैवौद्धत्यपरिहारमुख्यत्वेन च ‘लक्खणछंद’ इत्यादि
सूत्रत्रयम् । इति चतुर्विंशतिदोहकसूत्रैकचूलिकावसाने सप्त स्थलानि गतानि । एवं प्रथमपातनिका
समाप्ता । अथवा प्रकारान्तरेण द्वितीया पातनिका कथ्यते । तद्यथा
– प्रथमतस्तावद्बहिरात्मान्तरात्मपरमात्मकथनरूपेण प्रक्षेपकान् विहाय त्रयोविंशत्यधिक-
୬ ]ଯୋଗୀନ୍ଦୁଦେଵଵିରଚିତ: [ ପାତନିକା
तीन दोहे, परमात्मप्रकाशनामकी मुख्यताकर ‘सयलहं दोसहं’ इत्यादि तीन दोहे, सिद्धपदकी
मुख्यताकर ‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशके आराधक पुरुषोंको
फ लके कथनकी मुख्यताकर ‘जे परमप्पपयास मुणि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशकी
आराधनाके योग्य पुरुषोंके कथनकी मुख्यताकर ‘जो भवदुक्खहं’ इत्यादि तीन दोहे, और
परमात्मप्रकाशशास्त्रके फ लके कथनकी मुख्यताकर तथा गर्वके त्यागकी मुख्यताकर ‘लक्खण
छंद’ इत्यादि तीन दोहे हैं । इस प्रकार चूलिकाके अंतमें चौबीस दोहोंमें सात स्थल कहे गये
हैं । इस तरह तीन महाअधिकारोंमें अंतर स्थल अनेक हैं । एक तो इस प्रकार पातनिका कही,
अथवा अन्य तरह कथनकर दूसरी पातनिका कहते है — पहले अधिकारमें बहिरात्मा, अंतरात्मा