Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ਸ਼੍ਰੀ ਦਿਗਂਬਰ ਜੈਨ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯਮਂਦਿਰ ਟ੍ਰਸ੍ਟ, ਸੋਨਗਢ - ੩੬੪੨੫੦
ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ, (੩) ਤ੍ਯਾਰਪਛੀ ਪਰਮਾਤ੍ਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਾਮਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ ‘‘सयलहं कम्महं दोसहं’’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ
ਤ੍ਰਣ ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ, (੪) ਪਛੀ ਸਿਦ੍ਧਪਦਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ ‘‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਤ੍ਰਣ
ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ, (੫) ਤ੍ਯਾਰਪਛੀ ਪਰਮਾਤ੍ਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾ ਆਰਾਧਕ ਪੁਰੁਸ਼ੋਨਾ ਫਲ਼ਨਾ ਕਥਨਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ
‘‘जे परमप्पपयासु मुणि’’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਤ੍ਰਣ ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ, (੬) ਤ੍ਯਾਰਪਛੀ ਪਰਮਾਤ੍ਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨੀ ਆਰਾਧਨਾਨੇ
ਯੋਗ੍ਯ ਪੁਰੁਸ਼ੋਨਾ ਕਥਨਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ ‘जे भवदुक्खहं’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਤ੍ਰਣ ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ, (੭) ਤ੍ਯਾਰਪਛੀ
ਪਰਮਾਤ੍ਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਨਾ ਫਲ਼ਨਾ ਕਥਨਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ ਅਨੇ ਉਦ੍ਧਤਪਣਾਨਾ (ਗਰ੍ਵਨਾ) ਤ੍ਯਾਗਨੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾਥੀ
‘लक्खणछंद’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਤ੍ਰਣ ਸੂਤ੍ਰੋ ਛੇ.
ਏ ਪ੍ਰਮਾਣੇ ਚੋਵੀਸ਼ ਦੋਹਕ ਸੂਤ੍ਰੋਨੀ ਏਕ ਚੂਲਿਕਾਨਾ ਅਂਤਮਾਂ ਸਾਤ ਸ੍ਥਲ਼ੋ ਸਮਾਪ੍ਤ ਥਯਾਂ.
(ਏ ਰੀਤੇ ਤੇ ਮਹਾਧਿਕਾਰੋਮਾਂ ਅਂਤਰ ਸ੍ਥਲ਼ ਅਨੇਕ ਛੇ. ) ਏ ਰੀਤੇ ਪ੍ਰਥਮਪਾਤਨਿਕਾ
ਸਮਾਪ੍ਤ ਥਈ, (ਏ ਰੀਤੇ ਪਰਿਪਾਟੀਨੋ ਏਕ ਕ੍ਰਮ ਕਹ੍ਯੋ.) ਅਥਵਾ ਅਨ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਰੇ ਬੀਜੀ ਪਾਤਨਿਕਾ
ਕਹੇਵਾਮਾਂ ਆਵੇ ਛੇ. ਤੇ ਆ ਪ੍ਰਮਾਣੇ : — ਪਹੇਲਾ ਅਧਿਕਾਰਮਾਂ ਪ੍ਰਥਮ ਤੋ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ੇਪਕ ਸੂਤ੍ਰੋਨੇ ਛੋਡੀਨੇ
ਬਹਿਰਾਤ੍ਮਾ, ਅਨ੍ਤਰਾਤ੍ਮਾ, ਅਨੇ ਪਰਮਾਤ੍ਮਾਨਾ ਕਥਨਰੂਪੇ ਏਕਸੋਤ੍ਰੇਵੀਸ ਸੂਤ੍ਰੋ ਸੁਧੀ ਵ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨ
परमात्मप्रकाशनाममुख्यत्वेन ‘सयलहं कम्महं दोसहं’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथ सिद्धपदमुख्यत्वेन
‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि सूत्रत्रयं, तदनन्तरं परमात्मप्रकाशाराधकपुरुषाणां
फ लकथनमुख्यत्वेन ‘जे परमप्पपयासु मुणि’ इत्यादिसूत्रत्रयम्, अत ऊर्ध्वं
परमात्मप्रकाशाराधनायोग्यपुरुषकथनमुख्यत्वेन ‘जे भवदुक्खहं’ इत्यादिसूत्रत्रयम्’ अथानन्तरं
परमात्मप्रकाशशास्त्रफ लकथनमुख्यत्वेन तथैवौद्धत्यपरिहारमुख्यत्वेन च ‘लक्खणछंद’ इत्यादि
सूत्रत्रयम् । इति चतुर्विंशतिदोहकसूत्रैकचूलिकावसाने सप्त स्थलानि गतानि । एवं प्रथमपातनिका
समाप्ता । अथवा प्रकारान्तरेण द्वितीया पातनिका कथ्यते । तद्यथा
– प्रथमतस्तावद्बहिरात्मान्तरात्मपरमात्मकथनरूपेण प्रक्षेपकान् विहाय त्रयोविंशत्यधिक-
੬ ]ਯੋਗੀਨ੍ਦੁਦੇਵਵਿਰਚਿਤ: [ ਪਾਤਨਿਕਾ
तीन दोहे, परमात्मप्रकाशनामकी मुख्यताकर ‘सयलहं दोसहं’ इत्यादि तीन दोहे, सिद्धपदकी
मुख्यताकर ‘झाणें कम्मक्खउ करिवि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशके आराधक पुरुषोंको
फ लके कथनकी मुख्यताकर ‘जे परमप्पपयास मुणि’ इत्यादि तीन दोहे, परमात्मप्रकाशकी
आराधनाके योग्य पुरुषोंके कथनकी मुख्यताकर ‘जो भवदुक्खहं’ इत्यादि तीन दोहे, और
परमात्मप्रकाशशास्त्रके फ लके कथनकी मुख्यताकर तथा गर्वके त्यागकी मुख्यताकर ‘लक्खण
छंद’ इत्यादि तीन दोहे हैं । इस प्रकार चूलिकाके अंतमें चौबीस दोहोंमें सात स्थल कहे गये
हैं । इस तरह तीन महाअधिकारोंमें अंतर स्थल अनेक हैं । एक तो इस प्रकार पातनिका कही,
अथवा अन्य तरह कथनकर दूसरी पातनिका कहते है — पहले अधिकारमें बहिरात्मा, अंतरात्मा