Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
శ్రీ దిగంబర జైన స్వాధ్యాయమందిర ట్రస్ట, సోనగఢ - ౩౬౪౨౫౦
ద్రవ్యగుణపర్యాయనా స్వరూపనా కథననీ ముఖ్యతాథీ ‘‘अप्पा जणियउ’’ ఇత్యాది త్రణ సూత్రో ఛే,
(౮) త్యారపఛీ కర్మవిచారనీ ముఖ్యతాథీ ‘‘जीवहं कम्मु अणाई जिय’’ ఇత్యాది ఆఠ సూత్రో ఛే,
(౯) త్యారపఛీ సామాన్య భేదభావనానా కథనథీ ‘‘अप्पा अप्पु जि’’ ఇత్యాది నవ సూత్రో ఛే,
(౧౦) త్యారపఛీ నిశ్చయ సమ్యగ్ద్రష్టినా కథనరూపథీ ‘‘अप्पिं अप्पु’’ ఇత్యాది ఏక సూత్ర ఛే,
(౧౧) త్యారపఛీ మిథ్యాభావనా కథననీ ముఖ్యతాథీ ‘‘पज्जयरत्तउ’’ ఇత్యాది ఆఠ సూత్రో ఛే,
(౧౨) త్యారపఛీ సమ్యగ్ద్రష్టినీ భావనానీ ముఖ్యతాథీ ‘‘कालु लहेविणु’’ ఇత్యాది ఆఠ సూత్రో ఛే,
(౧౩) త్యారపఛీ సామాన్య భేద భావనానీ ముఖ్యతాథీ ‘‘अप्पा संजमु’’ ఇత్యాది ఏకత్రీశ జేటలా
దోహక సూత్రో ఛే.
ఏ ప్రమాణే శ్రీయోగీన్ద్రదేవవిరచిత పరమాత్మప్రకాశ శాస్త్రమాం ఏకసోత్రేవీస దోహకసూత్రోథీ
బహిరాత్మా, అన్తరాత్మా అనే పరమాత్మానా స్వరూపనా కథననీ ముఖ్యతాథీ ప్రథమ ప్రకరణ-పాతనికా
పూరీ థఈ. (అనే తేమాం తేర అన్తరాధికార ఛే)
तदनन्तरं द्रव्यगुणपर्यायस्वरूपकथनमुख्यतया ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि सूत्रत्रयम्, अथानन्तरं
कर्मविचारमुख्यत्वेन ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि सूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्य-
भेदभावनाकथनेन ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि सूत्रनवकम्, अत ऊर्ध्वं निश्चय-
सम्यग्
द्रष्टिकथनरूपेण ‘अप्पिं अप्पु’ इत्यादि सूत्रमेकं, तदनन्तरं मिथ्याभावकथनमुख्यत्वेन
‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि सूत्राष्टकम्, अत ऊर्ध्वं सम्यग्द्रष्टिभावनामुख्यत्वे ‘कालु लहेविणु’
इत्यादिसूत्राष्टकं, तदनन्तरं सामान्यभेदभावनामुख्यत्वेन ‘अप्पा संजमु’ इत्याद्येकाधिक-
त्रिंशत्प्रमितानि दोहकसूत्राणि भवन्ति ।। इति श्रीयोगीन्द्रदेवविरचितपरमात्मप्रकाशशास्त्रे
त्रयोविंशत्यधिकशतदोहकसूत्रैर्बहिरन्तःपरमात्मस्वरूपकथनमुख्यत्वेन प्रथमप्रकरणपातनिका
समाप्ता । अथानन्तरं द्वितीयमहाधिकारप्रारम्भे मोक्षमोक्षफ लमोक्षमार्गस्वरूपं कथ्यते । तत्र
పాతనికా ]పరమాత్మప్రకాశ: [ ౩
इत्यादि छह दोहे, द्रव्य गुण पर्यायके स्वरूप कहनेकी मुख्यताकर ‘अप्पा जणियउ’ इत्यादि तीन
दोहे, कर्म-विचारकी मुख्यताकर ‘जीवहं कम्मु अणाइ जिय’ इत्यादि आठ दोहे, सामान्य भेद
भावनाके कथन कर ‘अप्पा अप्पु जि’ इत्यादि नौ दोहे, निश्चयसम्यग्दृष्टिके कथनरूप ‘अप्पे अप्पु
जि’ इत्यादि एक दोहा, मिथ्याभावके कथनकी मुख्यताकर ‘पज्जयरत्तउ’ इत्यादि आठ दोहे,
सम्यग्दृष्टिकी मुख्यता कर ‘कालु लहेविणु’ इत्यादि आठ दोहे और सामान्यभेदभावकी मुख्यताकर
‘अप्पा संजमु’ इत्यादि इकतीस दोहे कहे हैं । इस तरह श्रीयोगीन्द्रदेवविरचित परमात्मप्रकाश ग्रंथमें
१२३ दोहों का पहला प्रकरण कहा है, इस प्रकरणमें बहिरात्मा, अंतरात्मा, परमात्माके स्वरूपके
कथनकी मुख्यता है, तथा इसमें तेरह अंतर अधिकार हैं । अब दूसरे अधिकारमें मोक्ष, मोक्षफ ल