గ్రంథనీ రచనా కరీ ఛే. జేనీ వర్ణనశైలీ తథా లేఖనశైలీ అత్యంత సరళ ఛే. తేమాం పారిభాషిక
శబ్దోనో ఉపయోగ అత్యంత అల్ప కరవామాం ఆవేల ఛే. ఆ గ్రంథమాం ఆచార్యదేవే పోతానా స్వానుభవ
తథా పోతానీ వీతరాగ చారిత్రనీ భావనానే జ విశేషపణే ఘూంటీ ఛే. తేథీ తేనా అధ్యయనథీ
భవ్యజనోనే పోతానీ ఆత్మార్థప్రధాన భావనానుం పోషణ సహజ రీతే థాయ ఛే.
బ్రహ్మచర్యనో ఘణో రంగ హోవానే లీధే ‘బ్రహ్మ’ ఏమనీ ఉపాధి థఈ జతాం ‘బ్రహ్మదేవ’ నామ పడేల హతుం.
తేఓ ఇ.స. ౧౦౭౦థీ ౧౧౧౦మాం అరసామాం థయేల హోవానుం విద్వానో మానే ఛే. ‘బృహద్ద్రవ్యసంగ్రహ’నీ
ఆపనీ టీకామాం ఆపేల కథాన్యాయానుసార, విద్వానోనుం మానవుం ఛే కే, నేమిచన్ద్రసిద్ధాంతిదేవ, సోమనామక
రాజశ్రేష్ఠి అనే బ్రహ్మదేవజీ త్రణేయ సమకాలీన రాజా భోజనా సమయమాం థయా హతా. ఆపనీ అనే
ఆచార్య జయసేనజీనీ సమయసారాది ప్రాభృతత్రయనీ టీకామాంనీ భాషాశైలీ సామ్యతా హోవా ఛతాం
ఆచార్య జయసేనథీ బ్రహ్మదేవజీ పఛీ థయేల హోవానుం విద్వానోనో మత ఛే. పరమాత్మప్రకాశనీ టీకా
ఉపరాంత ఆపే బృహద్ద్రవ్యసంగ్రహనీ టీకా, తత్త్వదీపక, ప్రతిష్ఠాతిలక, కథాకోష ఆది అనేక గ్రంథోనీ
రచనా కరేల ఛే.
థాయ. ఆ శాస్త్రనా భావో పరమ తారణహార కృపాళు కహాన గురుదేవనాం స్వానుభవరసగర్భిత ప్రవచనోథీ
జ యథార్థ సమజీ శకాయ ఛే. (జే హాల
ఆత్మానా బహిరాత్మా, అంతరాత్మా అనే పరమాత్మా
ఛే కే జే దేహదేవళమాం బిరాజమాన ఛే ఏమ ప్రతిపాదన కర్యుం ఛే. త్యార బాద దేహదేవళమాం హోవా ఛతాం
తే శుద్ధనిశ్చయనయే దేహ అనే కర్మథీ భిన్న ఛే. తథా తే శక్తిస్వరూపే పరమాత్మాపణామయ ఆత్మానుం
స్వరూప ద్రవ్య-గుణ-పర్యాయనాం స్వరూప ద్వారా బతావతాం, స్వరూపకామీ జీవోమాం పోతానా ఆత్మానే దేహ-
కర్మాదిథీ భిన్న జాణవా (భేదజ్ఞాన)అర్థే నిజ ఆత్మా విషేనీ భావనానీ ఉగ్రతా సహేజే థతాం తేఓ
పురుషార్థ ద్వారా సమ్యగ్దర్శన ప్రాప్త కరే తే దర్శావ్యుం ఛే అనే జే ఏవుం జ భేదజ్ఞాన కరతో నథీ తే
మిథ్యాద్రష్టి రహే ఛే. తేథీ దరేక సంసారీ జీవే కేవుం భేదజ్ఞాన నిరంతర భావవుం జోఈఏ తేనుం విస్తారథీ
వర్ణన కరీ ‘పరమాత్మా థవానీ భావనా’ అనే ‘సామాన్యరూపే (సంక్షిప్తరూపే) ఉపాయ’ బతావీ ఆచార్యదేవే
ప్రథమ మహాధికార పూర్ణ కరేల ఛే.