चार्यदेव छे, जेमणे आ शास्त्रनी टीकानुं नाम ज ‘आत्म-ख्याति’ आप्युं छे; ‘आत्म- ख्याति’ एटले के शुद्धचैतन्यघननी प्रसिद्धि.
प्रारंभमां अनुवादकर्ता (श्रीमान् पं. जयचंद्रजी) मांगळिक * करे छेः- ‘श्री परमातमको प्रणमि, शारद सुगुरु मनाय, समयसार शासन करूं देशवचनमय, भाय!’ १ श्री सर्वज्ञ परमेश्वर एवा परमात्मदेव, शारद कहेतां सम्यक् शास्त्र अने सुगुरु- निग्रंथ गुरु-ए त्रणेने नमीने समयसाररूपी शास्त्रनो देशमां चालती भाषामां अनुवाद करुं छुं. ‘शब्दब्रह्म परब्रह्मकैं वाचकवाच्य नियोग; मंगलरूप
जेम साकर शब्द वाचक छे अने साकर पदार्थ ते वाच्य छे, तेम समयसाररूप शब्दब्रह्म वाचक छे, तेनुं वाच्य पूर्णानंदस्वरूप भगवान परमब्रह्म छे. ते बे वच्चे वाचक-वाच्य-नो संबंध छे.
‘मंगळरूप प्रसिद्ध ए’- शास्त्र मंगळरूप प्रसिद्ध छे. मंगळ एटले पवित्रताने प्राप्त करावे अने अपवित्रतानो नाश करावेे. पंडित बनारसीदासे ‘समयसार नाटक’मां कह्युं छे के आ शब्दब्रह्म अने तेनुं वाच्य जे परमब्रह्म तेने जे जाणे छे तेनां अंदरथी फाटक खूली जाय छे. ‘फाटक खुलत है’ एम लख्युं छे. ‘नमु धर्मधन- भोग’ एटले के मारी धर्मरूपी लक्ष्मीना भोगने भोगवतो हुं नमुं छुं. आनंदरूपी लक्ष्मी ते खरेखर (आत्मानुं) धन छे. आनंदनो नाथ प्रभु आत्मा-तेनी द्रष्टि करतां पर्यायमां जे आनंदनो लाभ थाय तेनो भोग-अनुभव करुं छुं.
अहाहा...! अजोड शास्त्र छे. जगतनां भाग्य के आवुं शास्त्र रही गयुं अने ते पण शरूआतथी पूर्ण सुधी पुरुं थई गयुं!
नय नय सार- एकैक पदमां नयोना साररूप शुद्धनयनो अधिकार छे, तेने लहे- प्राप्त करे- स्वकाळमां (पोतानी पर्यायमां) त्रिकाळी आनंदने प्राप्त थाये पद पद -पुरुषार्थ द्वारा चोराशीना अवतार जन्ममरणना दुःखनो तथा कामादि विकारनो नाश थाय छे. _________________________________________________________________ *मंगलाचरणनी पंक्तिओ हिंदी समयसार परथी लीधी छे.