शुभभाव अने रळवुं, कमावुं, परिग्रह राखवो, अने विषयवासना आदि पापभावोनुं परावर्तन जीवे अनंत वार कर्युं छे. आवा पंचपरावर्तनरूप अनंत परावर्तोने लीधे जीवने चार गतिमां परिभ्रमण थयुं छे. तेथी संसारचक्रना चक्रावामां पीसाई रह्यो छे, दुःखी थई रह्यो छे.

हवे कहे छे के समस्त विश्वने एकछत्र राज्यथी वश करनार मोटुं मोहरूपी भूत तेनी पासे बळदनी जेम भार वहेवडावे छे. जेनुं राज्य होय तेनो सिक्को (चलण) ते राज्यमां चाले छे. अहीं परमात्मा कहे छे के अकेन्द्रियथी मांडीने बधा संसारी अज्ञानी जीवोमां मिथ्यात्वरूपी विपरीत मान्यतानो सिक्को चाले छे. मिथ्यात्वनुं एकछत्र राज्य विश्वमां चाली रह्युं छे. हजारो राणी छोडीने नग्न दिगंबर साधु थयो, पण अंतरमां शुद्ध ज्ञानने ग्रह्युं नहीं. मिथ्या अभिमान करीने भ्रमणाने वश थयो. एकछत्र राज्यथी वश करनार विपरीत श्रद्धा अर्थात् परमां सावधानीरूप मोटा मोहना भूतने आधीन थयो. आ मोहनुं भूत तेनी पासे बळदनी जेम भार वहेवडावे छे.

नवो आखलो होय ते गाडानी धूंसरी नीचे जलदी आवे नहीं, एने पलोटवो पडे; पण अभ्यास थई गया पछी बळद होय ते झट दईने धूंसरी नीचे दाखल थई जाय छे. तेम जीवने अनादिनो अभ्यास-आदत थई गयेल छे. अमारे बैरांछोकरां पाळवां जोईए, अमारे व्यवहार पाळवो जोईए, धंधामां ध्यान राखवुं जोईए एम निरंतर परसन्मुख थई रागद्वेष कर्या करे छे. आनंदस्वरूप भगवान आत्मा प्रत्ये रुचि करवाने बदले अनेक प्रकारना पुण्य-पापना भावोमां रोकाई बळदनी जेम भार उपाडे छे, राग-द्वेषनो बोजो उपाडे छे. वीतरागी संतो तेने करुणा करी मार्ग बतावे छे.

पुण्य-पापना विकल्पोनी एकतामां बळदनी जेम मजूरी करे छे. पांच- पचीसलाख रूपिया (धूळ) होय, तेने मेळववानी, साचववानी, अने आपवा-लेवानी ए बधी मजूरी छे. मोहरूपी भूत आ बधी मजूरी करावे छे. पाप करीने स्त्री-पुत्रने पोषे, छोकरा-छोकरी परणावे ईत्यादि. भाइ! आ तो वीतरागी संतोनी वात. ते जगतने जाहेर करे छे के आ मोहरूपी भूत जगत पासे बळदनी जेम भार वहेवडावे छे.

वळी तेने जोरथी फाटी नीकळेला तृष्णारूपी रोगना दाहथी अंतरंगमां पीडा प्रगट थई छे, तेथी आकळो बनीने मृगजळ जेवा विषयग्रामने घेरो घाले छे. मोहवश, वस्तुना स्वरूपनी भ्रमणाने लीधे, आ जोईए अने ते जोईए एम तृष्णारूपी रोग तेने थयो छे. आ तृष्णारूपी रोगथी ते अत्यंत पीडित छे. आ पीडानो दाह तेने बाळे छे. बळतरानो