વિષય
ગાથા
પરિણામાત્મક સંસારમાં કયા કારણે પુદ્ગલોનો
સંબંધ થાય છે કે જેથી તે (-સંસાર)
મનુષ્યાદિપર્યાયાત્મક હોય છે — તેનું
સમાધાન
૧૨૧
પરમાર્થે આત્માને દ્રવ્યકર્મનું અકર્તાપણું
૧૨૨
આત્મા જે રૂપે પરિણમે છે તે સ્વરૂપ શું છે?૧૨૩
જ્ઞાનનું, કર્મનું અને કર્મફળનું સ્વરૂપ વર્ણવીને
તેમને આત્માપણે નક્કી કરે છે.
૧૨૪
શુદ્ધાત્મતત્ત્વની ઉપલબ્ધિને અભિનંદતા થકા
દ્રવ્યસામાન્યના વર્ણનનો ઉપસંહાર
કરે છે.
૧૨૬
—
ુવ્યવિશેષ અધિકાર —
દ્રવ્યના જીવ -અજીવપણારૂપ વિશેષને નક્કી
કરે છે.
૧૨૭
દ્રવ્યનો લોક -અલોકપણારૂપ વિશેષ નક્કી
કરે છે.
૧૨૮
‘ક્રિયા’ અને ‘ભાવ’ — તેમની અપેક્ષાએ દ્રવ્યનો
વિશેષ નક્કી કરે છે.
૧૨૯
ગુણવિશેષથી દ્રવ્યવિશેષ છે એમ જણાવે છે. ૧૩૦
મૂર્ત અને અમૂર્ત ગુણોનાં લક્ષણ તથા સંબંધ
દર્શાવે છે.
૧૩૧
મૂર્ત પુદ્ગલદ્રવ્યના ગુણ
૧૩૨
અમૂર્ત દ્રવ્યોના ગુણો
૧૩૩
દ્રવ્યોનો પ્રદેશવત્ત્વ અને અપ્રદેશવત્ત્વરૂપ
વિશેષ
૧૩૫
પ્રદેશી અને અપ્રદેશી દ્રવ્યો ક્યાં રહેલાં છે તે
જણાવે છે.
૧૩૬
પ્રદેશવત્ત્વ અને અપ્રદેશવત્ત્વ કયા પ્રકારે
સંભવે છે — તે કહે છે.
૧૩૭
વિષય
ગાથા
‘કાળાણુ અપ્રદેશી જ છે’ એવો નિયમ
કરે છે.
૧૩૮
કાળપદાર્થનાં દ્રવ્ય અને પર્યાય
૧૩૯
આકાશના પ્રદેશનું લક્ષણ
૧૪૦
તિર્યક્પ્રચય તથા ઊર્ધ્વપ્રચય
૧૪૧
કાળપદાર્થનો ઊર્ધ્વપ્રચય નિરન્વય
હોવાની વાતનું ખંડન
૧૪૨
સર્વ વૃત્ત્યંશોમાં કાળપદાર્થ ઉત્પાદવ્યય-
ધ્રૌવ્યવાળો છે એમ સિદ્ધ કરે છે. ૧૪૩
કાળપદાર્થનું પ્રદેશમાત્રપણું સિદ્ધ કરે છે. ૧૪૪
–
જ્ઞાનજ્ઞેયવિભાગ અધિકાર —
આત્માને વિભક્ત કરવા માટે વ્યવહાર-
જીવત્વનો હેતુ વિચારે છે.
૧૪૫
પ્રાણો કયા છે તે કહે છે.
૧૪૬
વ્યુત્પત્તિથી પ્રાણોને જીવત્વનું હેતુપણું તથા
તેમનું પૌદ્ગલિકપણું
૧૪૭
પ્રાણોને પૌદ્ગલિક કર્મનું કારણપણું પ્રગટ
કરે છે.
૧૪૯
પૌદ્ગલિક પ્રાણોની સંતતિની પ્રવૃત્તિનો
અંતરંગ હેતુ
૧૫૦
પૌદ્ગલિક પ્રાણોની સંતતિની નિવૃત્તિનો
અંતરંગ હેતુ
૧૫૧
આત્માનું અત્યંત વિભક્તપણું સાધવા માટે,
વ્યવહાર -જીવત્વના હેતુ એવા જે ગતિ-
વિશિષ્ટ પર્યાયો તેમનું સ્વરૂપ વર્ણવે છે. ૧૫૨
પર્યાયના ભેદ
૧૫૩
અર્થનિશ્ચાયક એવું જે અસ્તિત્વ — તેને સ્વ -પરના
વિભાગના હેતુ તરીકે સમજાવે છે. ૧૫૪
આત્માને અત્યંત વિભક્ત કરવા માટે પરદ્રવ્યના
સંયોગના કારણનું સ્વરૂપ
૧૫૫
વિષયાનુક્રમણિકા
[ ૧૯