अथैवं मोहक्षपणोपायभूतजिनेश्वरोपदेशलाभेऽपि पुरुषकारोऽर्थक्रियाकारीति पौरुषं व्यापारयति — जो मोहरागदोसे णिहणदि उवलब्भ जोण्हमुवदेसं । सो सव्वदुक्खमोक्खं पावदि अचिरेण कालेण ।।८८।।
इह हि द्राघीयसि सदाजवंजवपथे कथमप्यमुं समुपलभ्यापि जैनेश्वरं निशिततर- वारिधारापथस्थानीयमुपदेशं य एव मोहरागद्वेषाणामुपरि दृढतरं निपातयति स एव निखिल- द्रव्यमेव स्वभावः, अथवा शुद्धात्मद्रव्यस्य कः स्वभाव इति पृष्टे पूर्वोक्तगुणपर्याया एव । एवं शेषद्रव्यगुणपर्यायाणामप्यर्थसंज्ञा बोद्धव्येत्यर्थः ।।८७।। अथ दुर्लभजैनोपदेशं लब्ध्वापि य एव मोहराग- द्वेषान्निहन्ति स एवाशेषदुःखक्षयं प्राप्नोतीत्यावेदयति — जो मोहरागदोसे णिहणदि य एव मोहराग- द्वेषान्निहन्ति । किं कृत्वा । उपलब्भ उपलभ्य प्राप्य । कम् । जोण्हमुवदेसं जैनोपदेशम् । सो सव्वदुक्खमोक्खं पावदि स सर्वदुःखमोक्षं प्राप्नोति । केन । अचिरेण कालेण स्तोक कालेनेति । तद्यथा – एकेन्द्रियविकलेन्द्रिय- पञ्चेन्द्रियादिदुर्लभपरंपरया जैनोपदेशं प्राप्य मोहरागद्वेषविलक्षणं निजशुद्धात्मनिश्चलानुभूतिलक्षणं
हवे, ए रीते मोहक्षयना उपायभूत जिनेश्वरना उपदेशनी प्राप्ति थवा छतां पण पुरुषार्थ १अर्थक्रियाकारी छे तेथी पुरुषार्थ करे छेः —
अन्वयार्थः — [यः] जे [जैनम् उपदेशम्] जिनना उपदेशने [उपलभ्य] पामीने [मोहरागद्वेषान्] मोह -राग -द्वेषने [निहन्ति] हणे छे, [सः] ते [अचिरेण कालेन] अल्प काळमां [सर्वदुःखमोक्षं प्राप्नोति] सर्व दुःखथी मुक्त थाय छे.
टीकाः — आ अति दीर्घ, सदा उत्पातमय संसारमार्गमां कोई पण प्रकारे जिनेश्वरदेवना आ तीक्ष्ण असिधारा समान उपदेशने पामीने पण जे मोह -राग -द्वेष उपर अति द्रढपणे तेनो प्रहार करे छे ते ज २क्षिप्रमेव समस्त दुःखथी परिमुक्त थाय छे, अन्य
१. अर्थक्रियाकारी = प्रयोजनभूत क्रियानो (सर्वदुःखपरिमोक्षनो) करनार
२. क्षिप्रमेव = जलदी ज; तरत ज; शीघ्रमेव.