य एव स्वकीयेन चैतन्यात्मकेन द्रव्यत्वेनाभिसंबद्धमात्मानं परं च परकीयेन यथोचितेन द्रव्यत्वेनाभिसंबद्धमेव निश्चयतः परिच्छिनत्ति, स एव सम्यगवाप्तस्वपरविवेकः सकलं मोहं क्षपयति । अतः स्वपरविवेकाय प्रयतोऽस्मि ।।८९।।
अथ सर्वथा स्वपरविवेकसिद्धिरागमतो विधातव्येत्युपसंहरति — तम्हा जिणमग्गादो गुणेहिं आदं परं च दव्वेसु ।
मात्मानं जानाति यदि । कथंभूतम् । स्वकीयशुद्धचैतन्यद्रव्यत्वेनाभिसंबद्धं, न केवलमात्मानम्, परं च यथोचितचेतनाचेतनपरकीयद्रव्यत्वेनाभिसंबद्धम् । कस्मात् । णिच्छयदो निश्चयतः निश्चयनयानुकूलं
टीकाः — जे निश्चयथी पोताने १स्वकीय चैतन्यात्मक द्रव्यत्वथी संबद्ध (-संयुक्त) अने परने २परकीय ३यथोचित द्रव्यत्वथी संबद्ध ज जाणे छे, ते ज (जीव), सम्यक्पणे स्व -परना विवेकने जेणे प्राप्त कर्यो छे एवो, सकळ मोहनो क्षय करे छे. माटे स्व -परना विवेकने माटे हुं प्रयत्नशील छुं. ८९.
हवे, सर्व प्रकारे स्व -परना विवेकनी सिद्धि आगमथी करवायोग्य छे एम उपसंहार करे छेः —
अन्वयार्थः — [तस्मात्] माटे (स्व -परना विवेकथी मोहनो क्षय करी शकातो होवाथी) [यदि] जो [आत्मा] आत्मा [आत्मनः] पोताने [निर्मोहं] निर्मोहपणुं [इच्छति] इच्छतो होय, तो [जिनमार्गात्] जिनमार्ग द्वारा [गुणैः] गुणो वडे [द्रव्येषु] द्रव्योमां [आत्मानं परं च] स्व अने परने [अभिगच्छतु] जाणो (अर्थात् जिनागम द्वारा विशेष गुणो वडे अनंत द्रव्योमांथी ‘आ स्व छे ने आ पर छे’ एम विवेक करो). प्र. २०
१. स्वकीय = पोतानुं २.परकीय = पारकुं
३. यथोचित = यथायोग्य — चेतन के अचेतन. (पुद्गलादि द्रव्यो परकीय अचेतन द्रव्यत्वथी संयुक्त छे अने अन्य आत्माओ परकीय चेतन द्रव्यत्वथी संयुक्त छे.)