यदयं स्वयमात्मा धर्मो भवति स खलु मनोरथ एव । तस्य त्वेका बहिर्मोहद्रष्टिरेव विहन्त्री । सा चागमकौशलेनात्मज्ञानेन च निहता, नात्र मम पुनर्भावमापत्स्यते । ततो वीतरागचारित्रसूत्रितावतारो ममायमात्मा स्वयं धर्मो भूत्वा निरस्तसमस्तप्रत्यूहतया नित्यमेव परिणतत्वात् परमवीतरागचारित्रे सम्यगभ्युत्थितः उद्यतः । पुनरपि कथंभूतः । महप्पा मोक्षलक्षण- महार्थसाधकत्वेन महात्मा धम्मो त्ति विसेसिदो समणो जीवितमरणलाभालाभादिसमताभावनापरिणतात्मा स श्रमण एवाभेदनयेन धर्म इति विशेषितो मोहक्षोभविहीनात्मपरिणामरूपो निश्चयधर्मो भणित इत्यर्थः ।।९२।। अथैवंभूतनिश्चयरत्नत्रयपरिणतमहातपोधनस्य योऽसौ भक्तिं करोति तस्य फलं दर्शयति —
अन्वयार्थः — [यः आगमकुशलः] जे आगममां कुशळ छे, [निहतमोहदृष्टिः] जेनी मोहद्रष्टि हणाई गई छे अने [विरागचरिते अभ्युत्थितः] जे वीतरागचारित्रमां आरूढ छे, [महात्मा श्रमणः] ते महात्मा श्रमणने [धर्मः इति विशेषितः] (शास्त्रमां) ‘धर्म’ कहेल छे.
टीकाः — आ आत्मा स्वयं ( – पोते) धर्म थाय ते खरेखर मनोरथ छे. तेने विघ्न करनारी तो एक १बहिर्मोहद्रष्टि ज छे. अने ते (बहिर्मोहद्रष्टि) तो २आगमकौशल्य तथा आत्मज्ञान वडे हणाई गई होवाथी हवे मने फरीने उत्पन्न थवानी नथी. माटे वीतराग- चारित्ररूपे प्रगटता पामेलो ( – वीतरागचारित्ररूप पर्याये परिणमेलो) मारो आ आत्मा
१. बहिर्मोहद्रष्टि = बहिर्मुख एवी मोहद्रष्टि. (आत्माने धर्मपणे थवामां विघ्न करनारी एक बहिर्मोहद्रष्टि ज छे.)
२. आगमकौशल्य = आगममां कुशळता – प्रवीणता.