प्रविभक्तप्रदेशत्वं हि पृथक्त्वस्य लक्षणम् । तत्तु सत्ताद्रव्ययोर्न संभाव्यते, गुणगुणिनोः प्रविभक्तप्रदेशत्वाभावात्, शुक्लोत्तरीयवत् । तथाहि — यथा य एव शुक्लस्य गुणस्य प्रदेशास्त खपुष्पवदविद्यमानद्रव्येण सह कथं सत्ता समवायं करोति, करोतीति चेत्तर्हि खपुष्पेणापि सह सत्ता कर्तृ समवायं करोतु, न च तथा । तम्हा दव्वं सयं सत्ता तस्मादभेदनयेन शुद्धचैतन्यस्वरूपसत्तैव परमात्मद्रव्यं भवतीति । यथेदं परमात्मद्रव्येण सह शुद्धचेतनासत्ताया अभेदव्याख्यानं कृतं तथा सर्वेषां चेतनाचेतनद्रव्याणां स्वकीयस्वकीयसत्तया सहाभेदव्याख्यानं कर्तव्यमित्यभिप्रायः ।।१०५।।
अथ पृथक्त्वलक्षणं किमन्यत्वलक्षणं च किमिति पृष्टे प्रत्युत्तरं ददाति — पविभत्तपदेसत्तं पुधत्तं पृथक्त्वं भवति पृथक्त्वाभिधानो भेदो भवति । किंविशिष्टम् । प्रकर्षेण विभक्तप्रदेशत्वं भिन्नप्रदेशत्वम् । किंवत् । दण्डदण्डिवत् । इत्थंभूतं पृथक्त्वं शुद्धात्मद्रव्यशुद्धसत्तागुणयोर्न घटते ।
अन्वयार्थः — [प्रविभक्तप्रदेशत्वं] विभक्तप्रदेशत्व ते [पृथक्त्वं] पृथक्त्व छे [इति हि] एम [वीरस्य शासनं] वीरनो उपदेश छे. [अतद्भावः] अतद्भाव (अतत्पणुं अर्थात् ते -पणे नहि होवुं) ते [अन्यत्वं] अन्यत्व छे. [न तत् भवत्] जे ते -पणे न होय [कथं एकम् भवति] ते एक केम होय? (कथंचित् सत्ता द्रव्यपणे नथी अने द्रव्य सत्तापणे नथी माटे तेओ एक नथी.)
टीकाः — विभक्तप्रदेशत्व (भिन्नप्रदेशत्व) पृथक्त्वनुं लक्षण छे. ते तो सत्ता अने द्रव्यने संभवतुं नथी, कारण के गुण अने गुणीने विभक्तप्रदेशत्वनो अभाव होय छे — शुक्लत्व अने वस्त्रनी माफक. ते आ प्रमाणेः जेम जे शुक्लत्वना – गुणना – प्रदेशो छे ते