तिष्ठमानभज्यमानाः क्रियावन्तश्च भवन्ति ।।१२९।।
संबन्धाभावादिति भावार्थः ।।१२९।। एवं जीवाजीवत्वलोकालोकत्वसक्रियनिःक्रियत्वकथनक्रमेण
प्रथमस्थले गाथात्रयं गतम् । अथ ज्ञानादिविशेषगुणभेदेन द्रव्यभेदमावेदयति — लिंगेहिं जेहिं लिङ्गैर्यैः
सहजशुद्धपरमचैतन्यविलासरूपैस्तथैवाचेतनैर्जडरूपैर्वा लिङ्गैश्चिह्नैर्विशेषगुणैर्यैः करणभूतैर्जीवेन कर्तृ- भूतेन हवदि विण्णादं विशेषेण ज्ञातं भवति । किं कर्मतापन्नम् । दव्वं द्रव्यम् । कथंभूतम् । जीवमजीवं च जीवद्रव्यमजीवद्रव्यं च । ते मुत्तामुत्ता गुणा णेया ते तानि पूर्वोक्तचेतनाचेतनलिङ्गानि मूर्तामूर्तगुणा ज्ञेया
कारण के परिस्पंदस्वभाववाळा होवाने लीधे परिस्पंद वडे नवां कर्म -नोकर्मरूप पुद्गलोथी भिन्न जीवो तेमनी साथे भेगा थता होवाथी अने १कर्म -नोकर्मरूप पुद्गलो साथे भेगा थयेला जीवो पाछा भिन्न पडता होवाथी (ते अपेक्षाए) तेओ ऊपजे छे, टके छे ने नष्ट थाय छे. १२९.
हवे, गुणविशेषथी द्रव्यविशेष छे (अर्थात् गुणोना भेदथी द्रव्योनो भेद छे) एम जणावे छेः —
अन्वयार्थः — [यैः लिडगैः] जे लिंगो वडे [द्रव्यं] द्रव्य [जीवः अजीवः च] जीव अने अजीव तरीके [विज्ञातं भवति] जणाय छे, [ते] ते [अतद्भावविशिष्टाः] अतद्भावविशिष्ट ( – द्रव्यथी अतद्भाव वडे भिन्न एवा) [मूर्तामूर्ताः] मूर्त -अमूर्त [गुणाः] गुणो [ज्ञेयाः] जाणवा. प्र. ३३
१. ज्ञानावरणादि कर्मरूप अने शरीरादि नोकर्मरूप पुद्गलो साथे भेगो थयेलो जीव कंपन वडे पाछो
छूटो पडे छे. त्यां, (ते पुद्गलो साथे) भेगापणे ते नष्ट थयो, जीवपणे ते टक्यो ने (तेमनाथी)
छूटापणे ते ऊपज्यो.