नित्यं युक्तैः स्थीयतेऽस्माभिरेवम् ।।१०।।
स्फू र्जत्यात्मा ब्रह्म सम्पद्य सद्यः ।।११।।
णमो णमो नमो नमः । पुनः पुनर्नमस्करोमीति भक्ति प्रकर्षं दर्शयति । केभ्यः । सिद्धसाहूणं सिद्धसाधुभ्यः । सिद्धशब्दवाच्यस्वात्मोपलब्धिलक्षणार्हत्सिद्धेभ्यः, साधुशब्दवाच्यमोक्षसाधकाचार्यो- पाध्यायसाधुभ्यः । पुनरपि कथंभूतेभ्यः । दंसणसंसुद्धाणं मूढत्रयादिपञ्चविंशतिमलरहितसम्यग्दर्शन- संशुद्धेभ्यः । पुनरपि कथंभूतेभ्यः । सम्मण्णाणोवजोगजुत्ताणं संशयादिरहितं सम्यग्ज्ञानं, तस्योपयोगः सम्यग्ज्ञानोपयोगः, योगो निर्विकल्पसमाधिर्वीतरागचारित्रमित्यर्थः, ताभ्यां युक्ताः सम्यग्ज्ञानोपयोग- युक्तास्तेभ्यः । पुनश्च किंरूपेभ्यः। अव्वाबाधरदाणं सम्यग्ज्ञानादिभावनोत्पन्नाव्याबाधानन्तसुख- रतेभ्यश्च ।।“ “ “ “ “
[हवे श्लोक द्वारा जिनभगवंते कहेला शब्दब्रह्मना सम्यक् अभ्यासनुं फळ कहेवामां आवे छेः]
[अर्थः — ] ए रीते ज्ञेयतत्त्वने समजावनारा जैन ज्ञानमां — विशाळ शब्दब्रह्ममां — सम्यक्पणे अवगाहन करीने (डूबकी मारीने, ऊंडा ऊतरीने, निमग्न थईने), अमे मात्र शुद्ध आत्मद्रव्यरूप जे एक वृत्ति (परिणति) तेनाथी सदा युक्त रहीए छीए.
[हवे श्लोक द्वारा मुक्त आत्माना ज्ञाननो महिमा करीने ज्ञेयतत्त्व-प्रज्ञापन अधिकारनी पूर्णाहुति करवामां आवे छेः]
[अर्थः — ] आत्मा ब्रह्मने (परमात्मपणाने, सिद्धत्वने) शीघ्र पामीने, असीम (अनंत) विश्वने झडपथी (एक समयमां) ज्ञेयरूप करतो, भेदोने पामेलां ज्ञेयोने ज्ञानरूप करतो (अर्थात् अनेक प्रकारनां ज्ञेयोने ज्ञानमां जाणतो) अने स्वपरप्रकाशक ज्ञानने आत्मारूप करतो, प्रगट -देदीप्यमान थाय छे.
३७०प्रवचनसार[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
१शालिनी छंद