विभागमारचय्य निर्भिन्नमहामोहाः सन्तः परमात्मानमवाप्य सततं ज्ञाननिष्ठा एवावतिष्ठन्ते । अतः सर्वमप्यागमचक्षुषैव मुमुक्षूणां द्रष्टव्यम् ।।२३४।।
सव्वे आगमसिद्धा अत्था गुणपज्जएहिं चित्तेहिं ।
आगमेन तावत्सर्वाण्यपि द्रव्याणि प्रमीयन्ते, विस्पष्टतर्कणस्य सर्वद्रव्याणाम-
विरुद्धत्वात् । विचित्रगुणपर्यायविशिष्टानि च प्रतीयन्ते, सहक्रमप्रवृत्तानेकधर्मव्यापका-
परमागमोपदेशादुत्पन्नं निर्विकारं मोक्षार्थिभिः स्वसंवेदनज्ञानमेव भावनीयमिति ।।२३४।। अथागम-
लोचनेन सर्वं द्रश्यत इति प्रज्ञापयति — सव्वे आगमसिद्धा सर्वेऽप्यागमसिद्धा आगमेन ज्ञाताः । के ते ।
अत्था विशुद्धज्ञानदर्शनस्वभावो योऽसौ परमात्मपदार्थस्तत्प्रभृतयोऽर्थाः । कथं सिद्धाः । गुणपज्जएहिं
स्वपरनो विभाग करीने, महामोहने जेमणे भेदी नाख्यो छे एवा वर्तता थका, परमात्माने पामीने, सतत ज्ञाननिष्ठ ज रहे छे.
आथी (एम कह्युं के) मुमुक्षुओए बधुंय आगमरूप चक्षु वडे ज देखवुं. २३४. हवे, आगमरूप चक्षु वडे बधुंय देखाय छे ज एम समर्थन करे छेः —
अन्वयार्थः — [सर्वे अर्थाः] बधा पदार्थो [चित्रैः गुणपर्यायैः] विचित्र (अनेक प्रकारना) गुणपर्यायो सहित [आगमसिद्धाः] आगमसिद्ध छे. [तान् अपि] ते सर्वने [ते श्रमणाः] ए श्रमणो [आगमेन हि द्रष्टवा] आगम वडे खरेखर देखीने [जानन्ति] जाणे छे.
टीकाः — प्रथम तो, आगम वडे बधांय द्रव्यो प्रमेय थाय छे (अर्थात् जणाय छे), कारण के सर्व द्रव्यो विस्पष्ट तर्कणाथी अविरुद्ध छे ( – बधां द्रव्यो आगमानुसार जे विशेष स्पष्ट तर्क तेनी साथे मेळवाळां छे अर्थात् तेओ आगमानुसार विस्पष्ट विचारथी जणाय एवां छे). वळी आगम वडे ते द्रव्यो विचित्र गुणपर्यायोवाळां प्रतीत थाय छे, कारण के आगम सहप्रवृत्त अने क्रमप्रवृत्त अनेक धर्मोमां व्यापक ( – अनेक धर्मोने कहेनार)