नेकान्तमयत्वेनैवागमस्यप्रमाणत्वोपपत्तेः । अतः सर्वेऽर्था आगमसिद्धा एव भवन्ति । अथ ते श्रमणानां ज्ञेयत्वमापद्यन्ते स्वयमेव, विचित्रगुणपर्यायविशिष्टसर्वद्रव्यव्यापकानेकान्तात्मक- श्रुतज्ञानोपयोगीभूय विपरिणमनात् । अतो न किञ्चिदप्यागमचक्षुषामद्रश्यं स्यात् ।।२३५।।
आगमपुव्वा दिट्ठी ण भवदि जस्सेह संजमो तस्स ।
णत्थीदि भणदि सुत्तं असंजदो होदि किध समणो ।।२३६।। चित्तेहिं विचित्रगुणपर्यायैः सह । जाणंति जानन्ति । कान् । ते वि तान् पूर्वोक्तार्थगुणपर्यायान् । किं कृत्वा पूर्वम् । पेच्छित्ता द्रष्टवा ज्ञात्वा । केन । आगमेण हि आगमेनैव । अयमत्रार्थः — पूर्वमागमं पठित्वा पश्चाज्जानन्ति । ते समणा ते श्रमणा भवन्तीति । अत्रेदं भणितं भवति — सर्वे द्रव्यगुणपर्यायाः परमागमेन ज्ञायन्ते । कस्मात् । आगमस्य परोक्षरूपेण केवलज्ञानसमानत्वात् । पश्चादागमाधारेण स्वसंवेदनज्ञाने जाते स्वसंवेदनज्ञानबलेन केवलज्ञाने च जाते प्रत्यक्षा अपि भवन्ति । ततःकारणादागमचक्षुषा परंपरया सर्वं द्रश्यं भवतीति ।।२३५।। एवमागमाभ्यासकथनरूपेण प्रथमस्थले सूत्रचतुष्टयं गतम् । अथागमपरिज्ञान- तत्त्वार्थश्रद्धानतदुभयपूर्वकसंयतत्वत्रयस्य मोक्षमार्गत्वं नियमयति — आगमपुव्वा दिट्ठी ण भवदि जस्सेह १
सिद्ध थाय छे). आथी बधा पदार्थो आगमसिद्ध ज छे. अने तेओ श्रमणोने स्वयमेव ज्ञेयभूत थाय छे, कारण के श्रमणो विचित्र गुणपर्यायोवाळां सर्व द्रव्योमां व्यापक ( – सर्व द्रव्योने जाणनार) २अनेकान्तात्मक श्रुतज्ञानोपयोगरूप थईने परिणमे छे.
आथी (एम कह्युं के) आगमचक्षुओने ( – आगमरूप चक्षुवाळाओने) कांइ पण अद्रश्य नथी. २३५.
हवे, आगमज्ञान, तत्पूर्वक तत्त्वार्थश्रद्धान अने तदुभयपूर्वक संयतत्वना युगपदपणाने मोक्षमार्गपणुं होवानो नियम करे छे [अर्थात् (१) आगमज्ञान, (२) ते -पूर्वक तत्त्वार्थश्रद्धान अने (३) ते बन्ने -पूर्वक संयतपणुं — ए त्रणेनुं साथे होवुं ते ज मोक्षमार्ग छे एवो नियम सिद्ध करे छे]ः —
४३८प्रवचनसार[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
१. अनेकांत = अनेक अंत; अनेक धर्म. [द्रव्यश्रुत अनेकांतमय छे. सर्व द्रव्योना एकीसाथे प्रवर्तता अने क्रमे प्रवर्तता जे अनेक धर्मो तेमां व्यापनारा (अर्थात् तेमने कहेनारा) अनेक धर्मो द्रव्यश्रुतमां छे.]
२. श्रुतज्ञानोपयोग अनेकान्तात्मक छे. सर्व द्रव्योना जे अनेक धर्मो तेमां व्यापनारा (अर्थात् तेमने जाणनारा) अनेक धर्मो भावश्रुतज्ञानमां छे.