या किलानुकम्पापूर्विका परोपकारलक्षणा प्रवृत्तिः सा खल्वनेकान्तमैत्रीपवित्रितचित्तेषु परोपकारे, तथापि शुभोपयोगिभिर्धर्मोपकारः कर्तव्य इत्युपदिशति — कुव्वदु करोतु । स कः कर्ता । शुभोपयोगी पुरुषः । कं करोतु । अणुकं पयोवयारं अनुकम्पासहितोपकारं दयासहितं धर्मवात्सल्यम् । यदि किम् । लेवो जदि वि अप्पो ‘‘सावद्यलेशो बहुपुण्यराशौ’’ इति दृष्टान्तेन यद्यप्यल्पलेपः स्तोकसावद्यं भवति । केषां करोतु । जोण्हाणं निश्चयव्यवहारमोक्षमार्गपरिणतजैनानाम् । कथम् । णिरवेक्खं निरपेक्षं
भावार्थः — जे श्रमण छ कायनी विराधना सहित वैयावृत्त्यादि प्रवृत्ति करे छे, ते गृहस्थधर्ममां प्रवेशे छे; तेथी श्रमणे वैयावृत्त्यादि प्रवृत्ति एवी रीते करवी जोईए के जेथी संयमनी विराधना न थाय.
अहीं एटलुं विशेष समजवुं के — जे स्वशरीरना पोषण अर्थे अथवा शिष्यादिना मोहथी सावद्यने इच्छतो नथी तेने तो वैयावृत्त्यादिकमां पण सावद्यने न इच्छवुं ते शोभास्पद छे, परंतु जे बीजे तो सावद्यने इच्छे छे पण पोतानी अवस्थाने योग्य वैयावृत्त्यादि धर्मकार्यमां सावद्यने इच्छतो नथी तेने तो सम्यक्त्व ज नथी. २५०.
हवे प्रवृत्तिना विषयना बे विभागो दर्शावे छे (अर्थात् शुभोपयोगीए कोना प्रत्ये उपकारनी प्रवृत्ति करवायोग्य छे अने कोना प्रत्ये उपकारनी प्रवृत्ति करवायोग्य नथी ते दर्शावे छे)ः —
अन्वयार्थः — [यद्यपि अल्पः लेपः] अल्प लेप थतो होवा छतां पण [साकारा- नाकारचर्यायुक्तानाम्] साकार -अनाकार चर्यायुक्त [जैनानां] जैनोने [अनुक म्पया] अनुकंपाथी [निरपेक्षं] निरपेक्षपणे [उपकारं करोतु] (शुभोपयोगी) उपकार करो.
टीकाः — जे अनुकंपापूर्वक परोपकारस्वरूप प्रवृत्ति ते करवाथी जोके अल्प लेप तो थाय छे, तोपण अनेकांत साथे मैत्रीथी जेमनुं चित्त पवित्र थयुं छे एवा शुद्ध जैनो प्रत्ये —
४६२प्रवचनसार[ भगवानश्रीकुंदकुंद-