अइसयमादसमुत्थं विसयातीदं अणोवममणंतं । अव्वुच्छिण्णं च सुहं सुद्धुवओगप्पसिद्धाणं ।।१३।।
आसंसारापूर्वपरमाद्भुताह्लादरूपत्वादात्मानमेवाश्रित्य प्रवृत्तत्वात्पराश्रयनिरपेक्षत्वादत्यन्त- विलक्षणत्वात्समस्तायतिनिरपायित्वान्नैरन्तर्यप्रवर्तमानत्वाच्चातिशयवदात्मसमुत्थं विषयातीत- विस्तरेण च कथयति तथाप्यत्रापि पीठिकायां सूचनां करोति । अथवा तृतीयपातनिका ---पूर्वं शुद्धोपयोगफलं निर्वाणं भणितमिदानीं पुनर्निर्वाणस्य फलमनन्तसुखं कथयतीति पातनिकात्रयस्यार्थं मनसि धृत्वा सूत्रमिदं प्रतिपादयति ---अइसयं आसंसाराद्देवेन्द्रादिसुखेभ्योऽप्यपूर्वाद्भुतपरमाह्लादरूपत्वाद- तिशयस्वरूपं, आदसमुत्थं रागादिविकल्परहितस्वशुद्धात्मसंवित्तिसमुत्पन्नत्वादात्मसमुत्थं, विसयातीदं निर्विषयपरमात्मतत्त्वप्रतिपक्षभूतपञ्चेन्द्रियविषयातीतत्वाद्विषयातीतं, अणोवमं निरुपमपरमानन्दैकलक्षण- त्वेनोपमारहितत्वादनुपमं, अणंतं अनन्तागामिकाले विनाशाभावादप्रमितत्वाद्वाऽनन्तं, अव्वुच्छिण्णं च शुद्धोपयोगवृत्तिने आत्मसात् (आत्मरूप, पोतारूप) करता थका शुद्धोपयोग -अधिकार शरू करे छे. तेमां (प्रथम) शुद्धोपयोगना फळने आत्माना प्रोत्साहन माटे प्रशंसे छेः –
अन्वयार्थः — [शुद्धोपयोगप्रसिद्धानां] शुद्धोपयोगथी ✽निष्पन्न थयेला आत्माओनुं (केवळीभगवंतोनुं अने सिद्धभगवंतोनुं) [सुखं] सुख [अतिशयं] अतिशय, [आत्मसमुत्थं] आत्मोत्पन्न, [विषयातीतं] विषयातीत (अतीन्द्रिय), [अनौपम्यं] अनुपम (उपमा विनानुं), [अनन्तं] अनंत [अव्युच्छिन्नं च] अने अविच्छिन्न (अतूटक) छे.
टीकाः — (१) अनादि संसारथी जे आह्लाद पूर्वे कदी अनुभवायो नथी एवा अपूर्व, परम अद्भुत आह्लादरूप होवाथी ‘अतिशय’, (२) आत्माने ज आश्रय करीने (स्वाश्रित) प्रवर्ततुं होवाथी ‘आत्मोत्पन्न’, (३) पराश्रयथी निरपेक्ष होवाथी ( – स्पर्श, रस, गंध, वर्ण अने शब्दना तथा संकल्प -विकल्पना आश्रयनी अपेक्षा विनानुं होवाथी) ‘विषयातीत’, (४) अत्यंत विलक्षण होवाथी (अर्थात् बीजां सुखोथी तद्दन भिन्न लक्षणवाळुं
२०प्रवचनसार[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
*निष्पन्न थवुं = नीपजवुं; फळरूप थवुं; सिद्ध थवुं. (शुद्धोपयोगथी निष्पन्न थयेला एटले शुद्धोपयोगरूप
कारणथी कार्यरूप थयेला.)