इह खलु स्वभावप्रतिघातादाकुलत्वाच्च मोहनीयादिकर्मजालशालिनां सुखाभासे- ऽप्यपारमार्थिकी सुखमिति रूढिः । केवलिनां तु भगवतां प्रक्षीणघातिकर्मणां स्वभाव- प्रतिघाताभावादनाकुलत्वाच्च यथोदितस्य हेतोर्लक्षणस्य च सद्भावात्पारमार्थिकं सुखमिति श्रद्धेयम् । न किलैवं येषां श्रद्धानमस्ति ते खलु मोक्षसुखसुधापानदूरवर्तिनो मृगतृष्णाम्भो- भारमेवाभव्याः पश्यन्ति । ये पुनरिदमिदानीमेव वचः प्रतीच्छन्ति ते शिवश्रियो भाजनं समासन्नभव्याः भवन्ति । ये तु पुरा प्रतीच्छन्ति ते तु दूरभव्या इति ।।६२।। सम्यक्त्वरूपभव्यत्वव्यक्त्यभावादभव्या भण्यन्ते, न पुनः सर्वथा । भव्वा वा तं पडिच्छंति ये वर्तमानकाले सम्यक्त्वरूपभव्यत्वव्यक्तिपरिणतास्तिष्ठन्ति ते तदनन्तसुखमिदानीं मन्यन्ते । ये च सम्यक्त्वरूप- भव्यत्वव्यक्त्या भाविकाले परिणमिष्यन्ति ते च दूरभव्या अग्रे श्रद्धानं कुर्युरिति । अयमत्रार्थः — मारणार्थं तलवरगृहीततस्करस्य मरणमिव यद्यपीन्द्रियसुखमिष्टं न भवति, तथापि तलवरस्थानीय- चारित्रमोहोदयेन मोहितः सन्निरुपरागस्वात्मोत्थसुखमलभमानः सन् सरागसम्यग्दृष्टिरात्मनिन्दादिपरिणतो हेयरूपेण तदनुभवति । ये पुनर्वीतरागसम्यग्दृष्टयः शुद्धोपयोगिनस्तेषां, मत्स्यानां स्थलगमनमिवा- ग्निप्रवेश इव वा, निर्विकारशुद्धात्मसुखाच्च्यवनमपि दुःखं प्रतिभाति । तथा चोक्तम् —

TIkA — A lokamAn mohanIyAdikarmajALavALAone svabhAvapratighAtane lIdhe ane AkuLapaNAne lIdhe sukhAbhAs hovA chhatAn te sukhAbhAsane ‘sukh’ kahevAnI apAramArthik rUDhi chhe, ane jemanAn ghAtikarmo kShay pAmyAn chhe evA kevaLIbhagavantone, svabhAvapratighAtanA abhAvane lIdhe ane anAkuLapaNAne lIdhe sukhanA yathokta ¹kAraNano ane ²lakShaNano sadbhAv hovAthI, pAramArthik sukh chhe — em shraddhavAyogya chhe. jemane Avun shraddhAn nathI, teo — mokShasukharUpI sudhApAnathI dUravartI abhavyo — mRugatRuShNAnA jaLasamUhane ja dekhe ( – anubhave) chhe; ane jeo te vachanano hamaNAn ja svIkAr ( – shraddhA) kare chhe teo — shivashrInAn ( – mokShalakShmInAn) bhAjan — Asannabhavyo chhe, tathA jeo AgaL upar svIkAr karashe teo dUrabhavyo chhe.

bhAvArtha — ‘kevaLIbhagavantone ja pAramArthik sukh chhe’ evun vachan sAmbhaLIne jeo kadI teno svIkAr – Adar – shraddhA karatA nathI teo kadI mokSha pAmatA nathI; jeo te vachan sAmbhaLIne antarathI teno svIkAr – Adar – shraddhA kare chhe teo ja mokSha pAme chhe, — hamaNAn kare chhe te Asannabhavya chhe ane AgaL upar karashe te dUrabhavya chhe. 62.

1. sukhanun kAraN svabhAvapratighAtano abhAv chhe.
2. sukhanun lakShaN anAkuLapaNun chhe.