अथ शुद्धनयात् शुद्धात्मलाभ एवेत्यवधारयति — णाहं होमि परेसिं ण मे परे संति णाणमहमेक्को ।
यो हि नाम स्वविषयमात्रप्रवृत्ताशुद्धद्रव्यनिरूपणात्मकव्यवहारनयाविरोधमध्यस्थः, शुद्धद्रव्यनिरूपणात्मकनिश्चयनयापहस्तितमोहः सन्, नाहं परेषामस्मि, न परे मे सन्तीति स्वपरयोः परस्परस्वस्वामिसम्बन्धमुद्धूय, शुद्धज्ञानमेवैकमहमित्यनात्मानमुत्सृज्यात्मानमेवात्म- करोति । तत्र शुद्धात्मभावनाप्रधानत्वेन ‘ण चयदि जो दु ममत्तिं’ इत्यादिपाठक्रमेण प्रथमस्थले गाथा चतुष्टयम् । तदनन्तरं शुद्धात्मोपलम्भभावनाफलेन दर्शनमोहग्रन्थिविनाशस्तथैव चारित्रमोहग्रन्थिविनाशः क्रमेण तदुभयविनाशो भवतीति कथनमुख्यत्वेन ‘जो एवं जाणित्ता’ इत्यादि द्वितीयस्थले गाथात्रयम् । ततः परं केवलिध्यानोपचारकथनरूपेण ‘णिहदघणघादिकम्मो’ इत्यादि तृतीयस्थले गाथाद्वयम् । तदनन्तरं दर्शनाधिकारोपसंहारप्रधानत्वेन ‘एवं जिणा जिणिंदा’ इत्यादि चतुर्थस्थले गाथाद्वयम् । ततः परं ‘दंसणसंसुद्धाणं’ इत्यादि नमस्कारगाथा चेति द्वादशगाथाभिश्चतुर्थस्थले विशेषान्तराधिकारे समुदायपातनिका । अथाशुद्धनयादशुद्धात्मलाभ एव भवतीत्युपदिशति — ण चयदि जो दु ममत्तिं न त्यजति यस्तु ममताम् । ममकाराहंकारादिसमस्तविभावरहितसकलविमलकेवलज्ञानाद्यनन्तगुणस्वरूप- निजात्मपदार्थनिश्चलानुभूतिलक्षणनिश्चयनयरहितत्वेन व्यवहारमोहितहृदयः सन् ममतां ममत्वभावं न
have shuddhanayathI shuddha AtmAnI prApti ja thAy chhe em nakkI kare chhe —
— je em dhyAve, dhyAnakALe teh shuddhAtmA bane.191.
anvayArtha — ‘[अहं परेषां न भवामि] hun parano nathI, [परे मे न सन्ति] par mArAn nathI, [ज्ञानम् अहम् एकः] hun ek gnAn chhun’ [इति यः ध्यायति] em je dhyAve chhe, [सः ध्याता] te dhyAtA [ध्याने] dhyAnakALe [आत्मा भवति] AtmA arthAt shuddhAtmA thAy chhe.
TIkA — je AtmA, mAtra potAnA viShayamAn pravartatA ashuddhadravyanirUpaNAtmak (ashuddha dravyanA nirUpaNasvarUp) vyavahAranayamAn avirodhapaNe madhyastha rahIne, shuddhadravyanA nirUpaNasvarUp nishchayanay vaDe jeNe mohane dUr karyo chhe evo vartato thako, ‘hun parano nathI, par mArAn nathI’ em sva -paranA paraspar *sva -svAmisambandhane khankherI nAkhIne, ‘shuddha gnAn ja pra. 45
*mAlikIno padArtha ane mAlik vachchenA sambandhane svasvAmisambandh kahevAmAn Ave chhe.