kahAnajainashAstramALA ]
charaNAnuyogasUchak chUlikA
449
मत्यन्तविनाश इति मोहाभावात् सर्वत्राप्यनुदितरागद्वेषद्वैतस्य, सततमपि विशुद्धदृशिज्ञप्ति-
स्वभावमात्मानमनुभवतः, शत्रुबन्धुसुखदुःखप्रशंसानिन्दालोष्टकाञ्चनजीवितमरणानि निर्विशेषमेव
ज्ञेयत्वेनाक्रम्य ज्ञानात्मन्यात्मन्यचलितवृत्तेर्यत्किल सर्वतः साम्यं तत्सिद्धागमज्ञानतत्त्वार्थश्रद्धान-
संयतत्वयौगपद्यात्मज्ञानयौगपद्यस्य संयतस्य लक्षणमालक्षणीयम् ।।२४१।।
ज्ञेयत्वेनाक्रम्य ज्ञानात्मन्यात्मन्यचलितवृत्तेर्यत्किल सर्वतः साम्यं तत्सिद्धागमज्ञानतत्त्वार्थश्रद्धान-
संयतत्वयौगपद्यात्मज्ञानयौगपद्यस्य संयतस्य लक्षणमालक्षणीयम् ।।२४१।।
अथेदमेव सिद्धागमज्ञानतत्त्वार्थश्रद्धानसंयतत्वयौगपद्यात्मज्ञानयौगपद्यसंयतत्वमैकाग्र्य- लक्षणश्रामण्यापरनाम मोक्षमार्गत्वेन समर्थयति —
दंसणणाणचरित्तेसु तीसु जुगवं समुट्ठिदो जो दु ।
एयग्गगदो त्ति मदो सामण्णं तस्स पडिपुण्णं ।।२४२।।
दर्शनज्ञानचरित्रेषु त्रिषु युगपत्समुत्थितो यस्तु ।
ऐकाग्र्यगत इति मतः श्रामण्यं तस्य परिपूर्णम् ।।२४२।।
ज्ञानानुष्ठानरूपनिर्विकल्पसमाधिसमुत्पन्ननिर्विकारपरमाह्लादैकलक्षणसुखामृतपरिणतिस्वरूपं यत्परमसाम्यं
तदेव परमागमज्ञानतत्त्वार्थश्रद्धानसंयतत्वानां यौगपद्येन तथा निर्विकल्पात्मज्ञानेन च परिणततपोधनस्य
लक्षणं ज्ञातव्यमिति ।।२४१।। अथ यदेव संयततपोधनस्य साम्यलक्षणं भणितं तदेव श्रामण्यापरनामा
तदेव परमागमज्ञानतत्त्वार्थश्रद्धानसंयतत्वानां यौगपद्येन तथा निर्विकल्पात्मज्ञानेन च परिणततपोधनस्य
लक्षणं ज्ञातव्यमिति ।।२४१।। अथ यदेव संयततपोधनस्य साम्यलक्षणं भणितं तदेव श्रामण्यापरनामा
( – upayogI) chhe’, (5) ‘A mArun Takavun chhe, A atyant vinAsh chhe’ em mohanA abhAvane
lIdhe sarvatra rAgadveShanun dvait jene pragaT thatun nathI, satat vishuddhadarshanagnAnasvabhAvI AtmAne
je anubhave chhe, (e rIte) shatru -bandhu, sukh -dukh, prashansA -nindA, loShTa -kAnchan ane jIvit-
maraNane nirvisheShapaNe ja (taphAvat vinA ja) gneyapaNe jANIne gnAnAtmak AtmAmAn jenI
pariNati achalit thaI chhe, te puruShane je kharekhar sarvata sAmya chhe te (sAmya) sanyatanun
lakShaN jANavun — ke je sanyatane AgamagnAn-tattvArthashraddhAn-sanyatatvanA yugapadapaNAnun ane
je anubhave chhe, (e rIte) shatru -bandhu, sukh -dukh, prashansA -nindA, loShTa -kAnchan ane jIvit-
maraNane nirvisheShapaNe ja (taphAvat vinA ja) gneyapaNe jANIne gnAnAtmak AtmAmAn jenI
pariNati achalit thaI chhe, te puruShane je kharekhar sarvata sAmya chhe te (sAmya) sanyatanun
lakShaN jANavun — ke je sanyatane AgamagnAn-tattvArthashraddhAn-sanyatatvanA yugapadapaNAnun ane
AtmagnAnanun yugapadapaNun siddha thayun chhe. 241.
have em samarthan kare chhe ke AgamagnAn-tattvArthashraddhAn-sanyatatvanA yugapadapaNAnI sAthe AtmagnAnanA yugapadapaNAnI siddhirUp je A sanyatapaNun te ja mokShamArga chhe, ke jenun bIjun nAm ekAgratAlakShaNavALun shrAmaNya chhe —
drag, gnAn ne chAritra traNamAn yugapade ArUDh je,
tene kahyo aikAgrayagat; shrAmaNya tyAn paripUrNa chhe. 242.
anvayArtha — [यः तु] je [दर्शनज्ञानचरित्रेषु] darshan, gnAn ane chAritra — [त्रिषु] e traNamAn [युगपद्] yugapad [समुत्थितः] ArUDh chhe, te [ऐकाग्र्यतः] ekAgratAne pAmelo chhe [इति] em [मतः] (shAstramAn) kahyun chhe. [तस्य] tene [श्रामण्यं] shrAmaNya [परिपूर्णम्] paripUrNa chhe.
pra. 57