480pravachanasAr[ bhagavAnashrIkundakund-
स्वयमधिकगुणा गुणाधरैः परैः सह क्रियासु वर्तमाना मोहादसम्यगुपयुक्तत्वात् चारित्रात् भ्रश्यन्ति ।।२६७।।
अथासत्सङ्गं प्रतिषेध्यत्वेन दर्शयति —
णिच्छिदसुत्तत्थपदो समिदकसाओ तवोधिगो चावि ।
लोगिगजणसंसग्गं ण चयदि जदि संजदो ण हवदि ।।२६८।।
निश्चितसूत्रार्थपदः शमितकषायस्तपोऽधिकश्चापि ।
लौकिकजनसंसर्गं न त्यजति यदि संयतो न भवति ।।२६८।।
वर्तन्ते तदातिप्रसंगाद्दोषो भवति । इदमत्र तात्पर्यम् — वन्दनादिक्रियासु वा तत्त्वविचारादौ वा यत्र
रागद्वेषोत्पत्तिर्भवति तत्र सर्वत्र दोष एव । ननु भवदीयकल्पनेयमागमे तथा नास्ति । नैवम्, आगमः
सर्वोऽपि रागद्वेषपरिहारार्थ एव, परं किंतु ये केचनोत्सर्गापवादरूपेणागमनयविभागं न जानन्ति त एव
रागद्वेषौ कुर्वन्ति, न चान्य इति ।।२६७।। इति पूर्वोक्तक्रमेण ‘एयग्गगदो’ इत्यादिचतुर्दशगाथाभिः
रागद्वेषौ कुर्वन्ति, न चान्य इति ।।२६७।। इति पूर्वोक्तक्रमेण ‘एयग्गगदो’ इत्यादिचतुर्दशगाथाभिः
स्थलचतुष्टयेन श्रामण्यापरनामा मोक्षमार्गाभिधानस्तृतीयोऽन्तराधिकारः समाप्तः । अथानन्तरं
द्वात्रिंशद्गाथापर्यन्तं पञ्चभिः स्थलैः शुभोपयोगाधिकारः कथ्यते । तत्रादौ लौकिकसंसर्गनिषेधमुख्यत्वेन
‘णिच्छिदसुत्तत्थपदो’ इत्यादिपाठक्रमेण गाथापञ्चकम् । तदनन्तरं सरागसंयमापरनामशुभोपयोग –
स्वरूपकथनप्रधानत्वेन ‘समणा सुद्धुवजुत्ता’ इत्यादि सूत्राष्टकम् । ततश्च पात्रापात्रपरीक्षाप्रतिपादनरूपेण
‘रागो पसत्थभूदो’ इत्यादि गाथाषष्टकम् । ततः परमाचारादिविहितक्रमेण पुनरपि संक्षेपरूपेण समाचार-
व्याख्यानप्रधानत्वेन ‘दिट्ठा पगदं वत्थु’ इत्यादि सूत्राष्टकम् । ततः परं पञ्चरत्नमुख्यत्वेन ‘जे
TIkA — jeo pote adhik guNavALA hovA chhatAn hIn guNavALA bIjA (shramaNo) pratye (vandanAdi) kriyAomAn varte chhe, teo mohane lIdhe asamyak upayukta thayA thakA ( – mithyA bhAvomAn joDAyA thakA) chAritrathI bhraShTa thAy chhe. 267.
have asatsang niShedhya chhe em darshAve chhe —
sUtrArthapadanishchay, kaShAyaprashAnti, tap -adhikatva chhe,
te paN asanyat thAy, jo chhoDe na laukik -sangane. 268.
anvayArtha — [निश्चितसूत्रार्थपदः] sUtro ane arthonA padane (adhiShThAnane) jeNe nishchit (nirNIt) karel chhe, [शमितकषायः] kaShAyone jeNe shamAvyA chhe [च] ane [तपोऽधिकः अपि] je adhik tapavALo chhe — evo jIv paN [यदि] jo [लौकिकजनसंसर्गं] laukik janonA sansargane [न त्यजति] chhoDato nathI, [संयतः न भवति] to te sanyat raheto nathI (arthAt asanyat thaI jAy chhe).